ارائهی درخواست پذیرش به یک دانشگاه یا کالج تحصیلات تکمیلی، بهمعنی نوشتن یک متن یا بیانیه است. این بیانیه میتواند یک بیانیهی هدف (Statement of Purpose) باشد یا یک بیانیهی شخصی (Personal Statement) (یا هر دو، همانطور که بعداً توضیح خواهیم داد). اما تفاوت این دو دقیقاً در چیست؟ در این مقاله، نگاهی عمیق به اهداف منحصربهفرد بیانیهی هدف و بیانیهی شخصی میاندازیم، اینکه چطور این دو متن، با هم متفاوت یا یکسان هستند و اینکه برای اطمینان از آنچه میتوانید انجام دهید، شما متنی تهیه میکنید که باید تضمینکنندهی رفتن شما به دانشگاه باشد.
تفاوت اصلی بین بیانیهی هدف و بیانیهی شخصی برای یک دانشگاه تحصیلات تکمیلی در چیست؟
پاسخ کوتاه به این سوال این است که بیانیهی هدف، مربوط به کاری است که میخواهید انجام دهید، در حالیکه بیانیهی شخصی مربوط به آنچه هستید، میباشد. هر دو متن، اهداف خاص خود را برای شما و دورهی مورد نظرتان دارد.
در حالیکه بیانیهی هدف، قدرت و زمینهی علمی، اهداف شغلی، علایق پژوهشی متناسب با دورهی تحصیلی شما را نشان میدهد، بیانیهی شخصی، انگیزههای شخصی شما را برای ارائهی درخواست پذیرش به آن دورهی تحصیلی و موفقیتهای عمدهای که داشتهاید یا چالشهایی که با آن روبرو بودهاید، برجسته میسازد.
علیرغم این اختلافات بزرگ، هر دو متن، اساساً یک هدف اصلی را دنبال میکنند: کمیتهی پذیرش به این نتیجه برسد که شما مناسب آن دورهی تحصیلی هستید و در دورهای که درخواست میدهید، موفق خواهید شد. در اینجا، یک مرور مختصر از بزرگترین تفاوتها بین بیانیهی شخصی و بیانیهی هدف ارائه میشود:
بزرگترین تفاوتها بین بیانیهی شخصی و بیانیهی هدف | ||
بیانیه ی شخصی | بیانیه ی هدف | |
محتوای عمومی | سوابق تحصیلی و حرفهای، مهارتها و موفقیتها، علایق پژوهشی، اهداف آکادمیک/شغلی، بیان اینکه چرا این دورهی تحصیلی برای شما مناسب است. | انگیزهی شخصی برای ارائهی درخواست پذیرش، چگونگی ایجاد علایق تحقیقی خود. هرگونه تجربیات، چالشها یا دستاوردهای مرتبط |
سطح رسمیت | رسمی | کمتر رسمی |
طول متن | متغیّر است، اما غالباً 3-1 صفحهی Double-Spaced است |
الان که تفاوت اصلی بین بیانیهی شخصی و بیانیهی هدف را میدانید، کدامیک را باید برای ارائهی درخواست پذیرش به دانشگاه خود بنویسید؟
پاسخ به این سوال، بستگی به مدارک مورد نیاز دانشگاه یا مدرسهی شما و نحوهی تعریف این دو نوع متن دارد.
در حالیکه برخی از دانشگاهها مانند دانشگاه ایالتی میشیگان و سیستم UC، بهوضوح بین این دو متن تفاوت قائل شدهاند و برای پذیرش، نیاز به دو بیانیهی جداگانه دارند، سایر موسسات آموزشی، بین بیانیهی شخصی و بیانیهی هدف، تفاوتی قائل نیستند. در واقع، بسیاری از دورههای تحصیلی در دانشگاهها و موسسات آموزش عالی، از این دو واژه بهجای یکدیگر استفاده میکنند!
در همین حال، بعضی از موسسات آموزش عالی، ویژگیهای هر دو متن را در یک متن جامع ترکیب میکنند. برای مثال، دورهی MFA رایتینگ خلاقانهی Notre Dame (Notre Dame’s Creative Writing MFA program) به متنی نیاز دارد که ترکیبی از بیانیهی شخصی و بیانیهی هدف باشد: از متقاضیان میخواهد در مورد اهداف آکادمیک و شغلی آیندهی خود و همچنین تمام جنبههای شخصی هویت خود صحبت کنند.
در کل، اکثر دورههای تحصیلی، حداقل به یک بیانیه یا متن نیاز دارند. برای دورههای تحقیقمحور، این متن، احتمالاً بیانیهی هدف علمی و رسمی خواهد بود.
برای اینکه بفهمید کدام بیانیه را برای پذیرش در دورهی تحصیلی خود بنویسید (و آیا باید بیش از یک متن بنویسید)، وبسایت رسمی دورهی تحصیلی خود را بررسی کنید. باید بتوانید جزئیات را در صفحهی رسمی دورهی تحصیلی خود پیدا کنید. من همچنین توصیه میکنم صفحهی سوالات متداول را بررسی کنید تا ببینید آیا کسی در مورد این موضوع سوالی کرده یا نه. اگر هنوز در مورد اینکه مقالهی پذیرش شما باید روی چه چیزی متمرکز شود و یا نوع مقالهای که باید بنویسید سردرگم هستید، مستقیماً از طریق ایمیل یا تلفن، با موسسهی تحصیلی خود تماس بگیرید.
با توجه به تفاوتهای عمدهی بین بیانیهی شخصی و بیانیهی هدف، مهم است که با تفاوتهای نوشتن هر دو متن، آشنا شوید. در این بخش، ما نکات مهم را در مورد چگونگی نوشتن بیانیهی شخصی و بیانیهی هدف دقیق و موثر، به شما ارائه میدهیم. ما همچنین چند نکتهی کلی به شما ارائه میدهیم که میتوانید برای هر دو متن، از آنها استفاده کنید.
ما با بیانیهی هدف شروع خواهیم کرد- متنی رسمیتر و آکادمیکتر.
بیشتر بیانیههای هدف، شما را ملزم میسازد که اهداف آیندهی خود (علمی، شغلی یا هر دو) را معرفی کنید و شرح دهید که چگونه این دورهی خاص تحصیلی، به شما در دستیابی به این اهداف کمک میکند. بنابراین، مهم است که در مقالهی خود، جاهطلبیهایتان را بهوضوح بیان کنید و توضیح دهید که این جاهطلبیها، چگونه با رشتهای که میخواهید در آن تحصیل کنید، ارتباط پیدا میکند.
در مورد آنچه اُمیدوارید این دورهی تحصیلی برای شما، از نظر آکادمیک یا شغلی، انجام دهد، عمیق بیندیشید. برای مثال، اگر متقاضی حضور در دورهی کارشناسی ارشد علوم کامپیوتر هستید، میتوانید در مورد چگونگی ترک حرفهی فعلی خود بهعنوان یک دلال آژانس املاک و مستغلات و تبدیل شدن به یک توسعهدهندهی وب مستقل صحبت کنید.
شما باید توضیح دهید که چرا این دوره، بهویژه به شما کمک میکند. شاید از تاکید دورهی تحصیلی خود بر کارآموزی لذت میبرید و معتقد هستید این دورهی کارآموزی به شما اجازه میدهد، برای مثال، پس از فارغالتحصیلی، راحتتر وارد دنیای کسب و کار شوید.
شما احتمالاً قبلاً در مورد دورهی تحصیلی خود تحقیق کردهاید- چرا دیگر باید بیشتر تحقیق کنید؟- اما مهم است که حتی بیشتر تحقیق کنید تا بتوانید در مورد جنبههای خاصی از دورهی تحصیلی مورد علاقهی خود بنویسید. چند نمونه از ویژگیهایی که میتوانید در مورد آنها بنویسید، از این قرار است:
بهترین راه برای شروع تحقیق در مورد دورهی تحصیلی خود، مراجعه به وبسایت رسمی دوره است. وبسایت احتمالاً باید تمام اطلاعات مورد نیاز شما را در اختیار داشته باشد.
دورههای تحصیلی موجود در دانشگاهها میخواهند اطمینان حاصل کنند که متقاضیان پذیرفتهشده، با تمرکز اصلی دوره و حوزههای تخصصی اعضای هیات علمی آن، مطابقت دارند. این نکته بهویژه برای کسانی که متقاضی دورههای دکترا هستند بسیار مهم است، زیرا به احتمال زیاد، در یک پروژهی تحقیقاتی یا رسالهی بزرگ، با یک عضو هیات علمی خاص، کار خواهید کرد. در ادامه، مواردی ارائه میشود که میتوانید در بیانیهی هدف خود، از آنها استفاده کنید تا 'تناسب' شما با آن دورهی تحصیلی، برجسته شود.
برای مثال، ممکن است اُمیدوار باشید که با استادی که زمینههای تحقیقی او با موضوع کلی که میخواهید برای پایاننامهی خود بنویسید، مطابقت داشته باشد.
بیانیهی هدف فقط برای توضیح اهداف و تناسب شما با آن دورهی تحصیلی نیست، بلکه برای صحبت در مورد موفقیتهای تحصیلی و شغلی شما نیز هست. شما نباید آنچه را که قبلاً در کارنامهی کارشناسی یا رزومهی شما وجود دارد تکرار کنید. بنابراین، سعی کنید دربارهی کارهایی که انجام دادهاید و اینکه چگونه این موفقیت در تصمیم شما برای حضور در آن دورهی تحصیلی تاثیرگذار است، صحبت کنید.
الان که نحوهی نوشتن بیانیهی هدف را توضیح دادیم، بیایید نحوهی نوشتن بیانیهی شخصی را بررسی کنیم.
از آنجاییکه بیانیههای شخصی کمتر رسمی و شخصیتر است، باید اطمینان حاصل کنید که داستانی جذاب را تعریف میکنید. بهعبارت دیگر، در بیانیهی شخصی، شما آزادی عمل بیشتری برای خلاقیت دارید تا بیانیهی هدف. بیانیهی شخصی، بخشی از درخواست پذیرش دورهی تحصیلی شماست که در آن، میتوانید خلاقیت خود را امتحان کنید. برای مثال، نیازی به مطابقت با ترتیب زمانی سنتی نیست (البته، هیچ مشکلی هم در آن وجود ندارد). یک روش خوب برای نشان دادن خلاقیت خود، استفاده از انواع تکنیکهای ادبی است، از صور خیال و استعارهها گرفته تا دیالوگ و گفتگوهای کمی محاورهای. همچنین کمتر رسمی بودن در مقایسه با بیانیهی هدف، اشکالی ندارد. پس میتوانید جوکی بگویید یا داستان عجیب خود را بهاشتراک بگذارید! فقط مراقب باشید که از موارد غیررسمی، زیاده استفاده نکنید و مطمئن شوید که همچنان بهوضوح خود را بهعنوان یک متقاضی جدی که برای آن دورهی تحصیلی مناسب است، معرفی میکنید.
از آنجاییکه بیانیهی شخصی به شما امکان میدهد کمی شخصیتر از بیانیهی هدف باشید، بهتر است از این فضا برای تمرکز بیشتر بر روی دلایل شخصی خود و ایجاد علاقه به آن رشتهی خاص استفاده کنید.
کمی وقت بگذارید و ببینید که چهچیزی انگیزهی شما را برای پذیرش در دانشگاه و ادامهی تحصیل در آن رشتهی خاص ایجاد کرده است. در کل، فقط بر روی دانشگاه یا کالج خود تمرکز نکنید، بلکه بر روی دورهی تحصیلی خاصی که درخواست پذیرش میدهید، نیز تمرکز کنید. در ابتدا، چهچیزی شما را بهسمت این دورهی تحصیلی سوق داده است؟
شما همچنین میتوانید از بیانیهی شخصی خود برای بحث در مورد نقاط ضعف عمده یا هرگونه چالش یا مانعی که در سالهای اخیر بر آن غلبه کردهاید، استفاده کنید. اینها میتواند چالشهای شخصی با مواردی همچون شغل، تحصیل، سلامتی، پول و غیره باشد.
برای مثال، شاید معدل سال اول تحصیلات شما آنقدر بالا نبوده است، چون با زندگی خارج از خانه و عدم شناخت کسی در دانشگاه خود مشکل داشتهاید. در بیانیهی شخصی خود، میتوانید بحث کنید که چگونه پیوستن به تیم بدمینتون مدرسه، به شما کمک کرد دوست پیدا کنید و راحتتر با زندگی دانشگاه، سازگار شوید.
صرفنظر از چالشی که دربارهی آن مینویسید، نکتهی مثبتی به آن وارد کنید. این کار به کمیتهی پذیرش ثابت خواهد کرد که شما میتوانید بهتنهایی از پس چالشها برآیید و میتوانید برای موفقیت پیش بروید.
در بخش آخر، چند نکتهی کلی را در اختیار شما قرار میدهیم که میتوانید برای هر دو متن، از آنها استفاده کنید.
قانون شمارهی 1 برای نوشتن هر متنی برای دانشگاه یا کالج خود، این است که تمام دستورالعملهای مربوط به نوشتن آن متن را دنبال کنید. این بدان معناست که شما باید موارد زیر را انجام دهید:
در هر مقالهای که مینویسید، مهم است که تا حد ممکن خاص باشید. در بیانیهی شخصی و بیانیهی هدف، مهم است که نام افراد و مکانها و همچنین توصیفات واضحی از افراد، ایدهها، رویدادها و احساسات خود را ذکر کنید. با انجام این کار، مقالهی شما نهتنها واقعبینانهتر، بلکه قابلتجسم بیشتری برای کمیتهی پذیرش خواهد شد.
علاوه بر این، سعی کنید به جنبههای خاصی از دورهی تحصیلی خود از جمله علایق تحقیقاتیتان و آنچه شما را به این رشتهی تحصیلی سوق داده، بپردازید. فقط ننویسید: 'بعد از گذراندن کلاس مقدماتی روانشناسی در دانشگاه، به روانشناسی علاقهمند شدم.' بلکه بنویسید که چهکسی کلاس را تدریس کرد، کدام مباحث بیشترین جذابیت را برای شما داشته و چرا تصمیم گرفتید در این کلاس ثبتنام کنید.
در حالیکه بیانیهی هدف، رسمیتر از بیانیهی شخصی است، شما همچنان باید در هر دو مقاله، درست و واقعی بنویسید. بنابراین، سعی کنید تا با لحن واقعی و صادقانهی خود بنویسید. نیازی به برداشتن فرهنگ لغت برای جستجوی واژگان دشوار و قرار دادن آنها در متنتان نیست- کمیتهی پذیرش میتواند تشخیص دهد که شما هوشمندانه بهنظر میرسید یا نه!
در نهایت، شما باید با صدایی پیچیده و در عین حال طبیعی بنویسید که شخصیت شما را بهنمایش بگذارد و در عین حال، هوش و بلوغ شما را برجسته سازد.
سرانجام، وقت کافی برای ویرایش و تصحیح متن خود بگذارید. بخش عمدهای از بیانیهی شخصی و بیانیهی هدف، نشان دادن مهارتهای نوشتاری خود است. بنابراین، وقت خود را صرف تهیهی یک متن جذاب (و از نظر فنی درست!) کنید.
پس از اتمام پیشنویس اولیه، بهدنبال غلطهای نوشتاری خود، اشتباه در دستور زبان، هجی یا علائم نگارشی و بخشهای بیربط باشید. بعد از اینکه ویرایش خود را انجام دادید، مقالهی خود را برای شخص دیگری بخوانید، مانند یکی از اساتید سابق خود (اگر او موافقت کرده که متن را برای شما بررسی کند) و در مورد آنچه میتوانید بهبود یا تغییر دهید، از او واکنش و بازخورد بخواهید.
وقتی صحبت از بیانیهی هدف و بیانیهی شخصی میشود، تفاوتها و شباهتهای آنها در چیست؟ در حالیکه هر دو متن به این منظور نوشته میشود که کمیتهی پذیرش، شما را پذیرش کند، هر کدام حاوی اطلاعات کاملاً متفاوتی هستند. بیانیهی هدف، رسمیتر از بیانیهی شخصی است و سوابق تحصیلی/شغلی و موفقیتهای شما، اهداف آیندهتان و اینکه چگونه خود را مناسب دورهی تحصیلی مورد نظرتان میبینید، را برجسته میسازد. در مقابل، بیانیهی شخصی رسمیت کمتری دارد و بیشتر به خود شخص شما متمرکز است، از جمله اینکه انگیزهی شما برای تحصیل چیست و موانع زندگیتان چه بوده است. بیشتر دورههای تحصیلی، حداقل به یک بیانیه نیاز دارند. این میتواند یک بیانیهی شخصی باشد یا بیانیهی هدف یا بیانیهای ترکیبی از این دو. بعضی از دورهها، به هر دو بیانیه احتیاج دارند. از آنجاییکه بیانیهی هدف با بیانیهی شخصی متفاوت است، نحوهی برخورد شما با هر بیانیه نیز متفاوت خواهد بود. کاری که باید برای بیانیهی هدف انجام دهید، از این قرار است:
حال که به تفاوت عمدهی بین بیانیهی هدف و بیانیهی شخصی پی بردید، میتوانید شروع به نوشتن متن شگفتانگیز خود برای پذیرش در دانشگاهها و مدارس کنید!