وقتی در حال تدریس GRE نیستم، دوست دارم بی‌ هدف فواصل طولانی رو با دوچرخه‌ام رکاب بزنم. در 5 ماه گذشته، خودم رو برای یکی از سخت‌ترین مسابقات دوچرخه‌سواری عمرم آماده می‌کردم و الان می‌خوام بهترین توصیه‌ای که در طول این تمرینات بدست آوردم، در اختیارتون بذارم چون همونقدر که برای مسابقه‌ی دوچرخه‌ سواری بکار میره، به درد امتحان GRE هم می‌خوره.

چند ماه پیش، فرصت گفتگو با زنی رو پیدا کردم که چند بار این مسابقه‌ی دوچرخه‌سواری رو برده بود- تو همون نخستین باری که تو مسابقه شرکت کرده بود، برنده شده بود. این گفتگو به استراتژی‌هایی که او برای موفقیت تو روز مسابقه استفاده می‌کرد، کشیده شد. وقتی او بحث تجسم کردن رو پیش کشید، بلافاصله پیش خودم فرض کردم که من باید برنده شدنم رو تجسم کنم. پس به او گفتم: 'اگه می‌خواین بر مانعی پیروز بشین، چه این مانع شرکت تو مسابقه‌ی دوچرخه‌سواری باشه و چه آزمون GRE، باید خودتون رو در حال پیروز شدن بر اون مانع تجسم کنین، درسته؟'

او جواب داد: 'نه ضرورتاً.' به‌جای تجسم موفقیتم، او من رو به تجسم شکستم دعوت کرد. من تجسم کردم که دیرتر از بقیه از خط پایان عبور می‌کنم و یک مسابقه‌ی وحشتناک بد رو از سر می‌گذرونم. او به من گفت: 'الان، سعی کن به تمام بهانه‌هایی فکر کنی که در صورت شکست تو مسابقه احتمالاً اونا رو بیان می‌کنی.'

من خودم رو در چنین موقعیتی قرار دادم: 'پشتم اذیتم می‌کرد، چرخای دوچرخه‌ام پنجر شد و فراموش کردم آب کافی بیارم. هر چیزی میتونه مسابقه‌ام رو کاملاً خراب کنه.'

او توضیح داد که هر یک از این بهانه‌های خیالی در واقع همون چیزایین که امروز قبل از فرا رسیدن روز مسابقه باید اونا رو درست کنم. اگر پیش‌بینی می‌کنم که ممکنه آب کم بیارم، همین حالا باید محسابه کنم و ببینم به چه مقدار آب در طول مسابقه‌های تمرینی‌ام نیاز دارم. اگر نگران درد پشتم هستم، باید شروع به انجام تمرینات کششی و کار بر روی حالت قرارگیری اندامای بدنم روی دوچرخه کنم. تقریباً باید از هر چیزی که می‌تونه مسابقه‌ام رو خراب کنه قبل از روز مسابقه جلوگیری کنم.

خُب حالا اجازه بدین از شما دعوت کنم تا پایان آزمون GREتون و گرفتن نمره‌ای که از اون خیلی ناراحت هستین، رو تجسم کنین. چه بهانه‌هایی ممکنه برای عدم موفقیت‌تون بتراشین؟ فهرستی از اونا رو بر روی کاغذ بنویسین. برای هر یک از این بهانه‌ها، احتمالاً کاری وجود داره که می‌تونین برای برطرف کردن‌شون همین الان قبل از روز امتحان دست به کار بشین.

مثلاً این بهانه رو زیاد می‌شنوم: 'زمان کافی برای تموم کردن اون بخش نداشتم.' این به معنی اون نیست که جی آر ای باید به شما زمان بیشتری تو روز امتحان بده.' تموم شدن وقت چیزی نیست که برای شما هم اتفاق بیفته- این نتیجه‌ی اعمالیه که شما قبل از روز امتحان داشتین. یعنی پیش‌بینی‌های کافی نداشتین یا تمرین کافی نکردین یا با نوع سوالا آشنا نبودین. قبل از روز امتحان، کارای زیادی برای جلوگیری از این نوع بهانه‌تراشی‌ها می‌تونین انجام بدین.

می‌تونین خودتون رو در حال گفتن این جمله تجسم کنین: 'من واقعاً در طول امتحان اضطراب دارم و من از شرش خلاص میشم.' کمی اضطراب غیرقابل‌اجتنابه اما می‌تونین الان گام‌هایی بردارین تا امتحان GREتون خراب نشه. مقاله‌‌های مرتبط با اضطراب رو بخونین و از اونا استفاده کنین. ترفندهای حفظ آرامش در زمان امتحان جی ار ای رو بخونین و برنامه‌ریزی کنین از یک یا چند تا از اونا تو روز امتحان استفاده کنین.

هر اتفاقی ممکنه در طول امتحان GRE رخ بده که نتونستین اون رو پیش‌بینی کنین. چه می‌دونم، ممکنه یه شهاب‌ سنگ از سقف سالن امتحان بیاد پایین! اما احتمال بیشتری وجود داره که اگه به بهانه‌های شکست‌تون فکر کنین، موقعیت‌هایی تو ذهن‌تون ایجاد بشه که احتمالاً تو روز امتحان با اون مواجه می‌شین. اگه این موقعیت‌ها غیرمنتظره باشن، می‌تونن به نمره‌ی شما صدمه بزنن. اما اگه اونا رو از قبل پیش‌بینی کرده باشین، احتمالاً براتون مشکلی درست نمی‌کنن.

تو روز امتحان چی از همه بیشتر شما رو نگران میکنه؟ نظرات خودتون رو بیان کنین.