حدوداً این موقع از سال که میشه، وقتی افراد قراره برن تعطیلات یا مسافرت، من معمولاً سوالات زیادی رو از دانشجویان مضطرب و نگران نسبت به شرایط خوندنشون برای GRE به هنگام تعطیلات دریافت میکنم. آیا مسافرت یک هفتهای یا یک ماهه به نمراتشون آسیب میزنه؟ آیا اونها تمام مطالب جدید ریاضی که یاد گرفتن، تو مسافرت فراموش میکنن؟ آیا اونها باید چندین کیلو کتاب سوالات GRE رو تو هواپیما با خودشون حمل کنن؟
جواب کوتاه به این سوال اینه: نه، نه، شما نیازی به انجام این کار ندارین، چون الان کتابهای الکترونیکی وجود داره.
جواب بلندتر اینه: ایجاد وقفه در مطالعات GRE تون و کمی استراحت کردن ممکنه در نهایت بهترین کاری باشه که شما میتونین برای خودتون به عنوان یک دانشجو انجام بدین، بهویژه اگر احساس میکنید تو نمرهی خاصی گرفتار شدین و پیشرفتتون تو آزمونهای آزمایشی ضعیفه. (با این حال، در ذهن بسپارین که دادن آزمونهای آزمایشی بسیار زیاد میتونه این نتایج ضعیف رو براتون ایجاد کنه!). من دانشجویان بسیاری رو دیدم که به ثبات نمرهای خاصی رسیدن، از درس خوندن برای مدتی از یک هفته تا یک سال دوری کردن و سپس در بازگشت به آزمون، افزایش نمرهی بالایی رو تجربه کردن.
چندین توضیح ممکن برای این پدیده وجود داره. یک توضیح اینه که دادن وقفه در مطالعات GRE به پیشگیری از خستگی کمک میکنه؛ استراحت کردن اشتیاق ما رو برای کار کردن دوباره میسازه. توضیح دیگه اینه که استراحت کردن بخش مهمی از فرایند یادگیریه. خواب به ما کمک میکنه تا حافظهمون رو تقویت کنیم و توانایی ما رو برای تمرکز بر روی وظایف پیچیدهی خود بهبود میبخشه. پس اگر شما هفتهای 40 ساعت کار میکنین و شبها تا دیروقت برای درس خوندن بیدار میمونین، یک هفته خواب شبانهی خوب به بهبود تمرکزتون کمک میکنه. اما استراحت waking- زمان سپری شدهی خودآگاه اما بدون تمرکز همچون انجام یک کار تکراری، خیال بافی (daydream) یا تامل کردن- نیز عنصر مهمی در یادگیریه.
حتی وقتی کار پیچیدهای هم انجام نمیدیم، مغز ما از انرژی بسیار زیادی استفاده میکنه - تقریباً 20% کل انرژی که بدن ما در هر دورهی زمانی مشخص ایجاد میکنه. تمرکز بر روی یک کار پیچیده نیازمندیهای انرژی مغز رو زیاد افزایش نمیده، یعنی حتی وقتی ما به مغزمون 'استراحت' میدیم، مغز در حال انجام دادن کار زیادیه. وقتی تمرکز نداریم و اجازه میدیم افکارمون به این سو و آن سو بره، چندین ناحیهی گوناگون در مغز همزمان فعال میشه.
این نواحی که ابتدا در مطالعات MRI انجام شده در دانشگاه جورج واشنگتن در دههی 90 میلادی کشف شد، به Network Mode Default (DMN) معروف هستن. این یکی از چندین شبکهی وضعیت استراحت مغزه که محققان باور دارن نقش مهمی در یادگیری، حافظه و خلاقیت بازی میکنه. وقتی خیالبافی میکنیم، یک کار معمولی انجام میدیم یا فکر میکنیم، DMN و شبکههای مرتبط با اون حافظه رو تقویت میکنن، مهارتهای جدیداً یادگرفته شده رو بررسی و به ما کمک میکنن مسائل رو با درهم آمیختن اطلاعات از بخشهای گوناگون مغز و ایجاد ارتباطاتی که ممکنه در دسترس ذهن خودآگاه نباشه حل کنیم.
این یعنی زمانی که شما برای درس نخوندن سپری میکنین، یه جورایی به اندازهی ساعتهایی که درس میخونین یا یک آزمون آزمایشی میدین، مهمه. رسیدن به یک تعادل منطقی بین فعالیت و استراحت برای دستیابی به موفقیت حیاتیه. مطالعات بر روی هنرمندان و ورزشکارانی که در رشتههای خود موفق بودن نشون میده که بیشتر اونها در فواصل کوتاه اما پُرجنب و جوش- غالباً کمتر از 4 ساعت در روز و با یک دورهی طولانی استراحت بین جلسات- تمرین میکنن. افراد کمی هستن که بتونن بر روی ایجاد یک مهارت جدید برای بیش از چند ساعت در روز تمرکز بکنن و تقریباً برای همه، دورههای کوتاه کار که با استراحت همراه میشه، کارایی بیشتری داره.
پس وقتی در حال طرح ریزی برای مطالعاتتون هستین، اهمیت استراحت کردن رو در نظر بگیرین. استراحتهای کوتاهی همچون پیاده روی یا انجام تمرینهای ذهنی مختصر رو به جلسات درس خوندنتون اضافه کنید. اگر چند ماهه در حال درس خوندن هستین، باید دورههای استراحت طولانیتری رو بین جلسات درس خوندنتون داشته باشین. این دورههای استراحت توانایی شما رو برای یادآوری مطالبی که خوندین یا استفاده از مطالب درسی پیچیده تضعیف نمیکنه و حتی اون رو بالا میبره. اگر میخواین چیزهای بیشتری دربارهی عملکرد مغز به هنگام خیالبافی کردن بدونین، به مقالاتی که تو این اینترنت هست، مراجعه کنین. پاداش: این یک تمرین خوب برای متنهای درک مطلب با موضوعات علمیه.