برداشت داوطلبین از توانایی هاشون در آزمون GRE

همیشه در اولین جلسه ی کلاس های GRE که تدریس می کنم، از بچه ها می پرسم که فکر می کنن توی چه قسمت ضعیف یا قوی هستن. تقریبا همه ی بچه ها می گن یا کوانت یا وربال. اغلب موارد این جواب بچه ها، بر اساس شرایط واقعی آزمون نیست، بلکه بر اساس نوع دیدگاه بچه ها به خودشونه، اینکه فکر میکنن وربالشون بهتره یا ریاضی شون. بعد از اولین جلسه، به بچه ها می گم برن خونه و به صورت آزمایشی تست GRE بزنن. در موارد زیادی، نتیجه غافلگیرکننده ست. بچه هایی که فکر می کردن در یه بخش خیلی قوی تر از بخش دیگه هستن، می بینن که نمراتشون در واقع خیلی به هم نزدیکه. در بعضی موارد هم بچه ها توی همون بخش هایی که فکر می کردن خیلی قوی هستن، در واقع نتیجه ی ضعیفی می گیرن. چرا؟ اگه قراره بچه های کلاس GRE من، از جلسه اول فقط یه چیز رو یادشون بمونه، امیدوارم اون چیز این باشه: گرچه ممکنه در ظاهر اینطور به نظر برسه، ولی GRE واقعا یه تست سنجیدن هوش ریاضی یا زبان نیست. بلکه، این آزمون از ریدینگ ها، لغت ها و مباحث ریاضی استفاده می کنه تا قدرت استدلال و تصمیم گیری شما رو بسنجه. به طور خلاصه، این یه بازی چهار ساعته ی استراتژیه.

راه حل های تستی در کوانت جی آر ای

به همین دلیله که بچه ها بعضی وقتا تو قسمت هایی که فکر می کنن در اونها قوی هستن، ضعیف عمل می کنن. برای مثال اینو در نظر بگیرید: یکی از دوستانم زمستان گذشته ازم خواست که برای درس خوندن برای GRE کمکش کنم. برای دکتری یه رشته مهندسی درخواست داده بود و پشت سر هم سوالات کوانت حل می کرد. توانایی ش در زمینه ی ریاضی خیلی فراتر از توانایی من بود. ولی در عین حال، با قسمت کوانت GRE مشکل داشت. من دیدم که وقتی یه سوال کوانت بهش دادم و رفتم و پنج دقیقه بعد برگشتم، ایشون هنوز داشت روی اون سوال کار می کرد؛ داشت سعی می کرد از طریق مثلثات حلش کنه .

من راه حلی تستی سی ثانیه ای اون سوال روبهش یاد دادم. به کلی ناامید  شد در حالی داشت آروم از من دور می شد زیر لب غر می زد که این تست خیلی احمقانه ست و اصلا حتی تست ریاضی نیست. بله! من هم گفتم؛ نکته همین جاست. این آزمون ریاضی نیست. و اگه شما فکر می کنید که این آزمون ریاضیه، سوال ها رو خیلی پیچیده تر اون چیزی که هستن خواهید کرد، به خصوص اگه ریاضی تون خیلی خوب باشه.

نمره کم وربال در جی آر ای

من خلاف این رو هم دیدم: بچه هایی که ریدینگ و رایتینگ شون عالیه ولی همچنان نمره ی قسمت وربال شون کم می شه. مثل دوست مهندس کله شق من، اونها هم سوالات رو پیچیده تر می کنن و در حالی که سوال می تونه با یه روش منطقی و سرراست حل بشه ، توی سوال دنبال نکات ظریف می گردن.

در کل، بچه هایی که فکر می کنن GRE قراره ریاضی یا زبان شون رو محک بزنه، درس خوندن برای آزمون براشون کار سختی خواهد بود. این بچه ها معمولا راه حل های سریع و کوتاه رو کنار می ذارن و می رن سراغ راه حل هایی که با ابهت تر و در عین حال وقت گیرتر هستن. خیلی هم سریع تر ناامید و دلسرد می شن مخصوصا وقتی که عملکردشون در آزمون، با میزان توانایی ها و نقاط ضعفی که از خودشون سراغ دارن، سنخیتی نداره.

بازی جی آر ای یا آزمون GRE

شخصاً فکرمی کنم آماده شدن برای GRE ، اگه به چشم یه بازی بهش نگاه کنیم، خیلی لذت بخش تره؛ بازی استراتژیکی که در اون سعی دارید یه حریف بدجنس ( طراح سوال جی آر ای!) رو شکست بدید. اولاً، بازی ها برای سرگرمی هستن، و (اگه شما هم مثل من باشید) کمی رقابتی تر شدنش باعث می شه که شما هم بیشتر درس بخونید. دوماً، اگه با این دید بهش نگاه کنید، کمتر شخصی می شه و در نتیجه اضطراب کمتری هم خواهید داشت. سوماً، این باعث می شه که از راههای تستی و میانبرهای بیشتری- مثل مهندسی معکوس، یا حذف گزینه ها استفاده کنید. به طور کلی، این نوع نگرش باعث می شه به روش کم زحمت تر و مؤثرتری خودتون رو برای GRE آماده کنید.

همون طور که همیشه در جلسه اول کلاس های GRE به بچه ها می گم، هیچ کس مادرزادی در GRE استعداد نداره؛ هیچ فردی رو نمی بینید که 'نابغه ی GRE' باشه. بلکه GRE یه مهارت خاصه، یه بازی با قوانین خودش که هر کس که براش تلاش کنه و روش وقت بذاره، می تونه اونو یاد بگیره. پس تموم افکارت راجع به این که در کدوم قسمت مهارت داری یا نه رو کنار بذار، یه آزمون رو بردار وبه صورت آزمایشی بزن (MOCK GRE) و شروع کن به یاد گرفتن قواعد بازی.