در این مقاله، من میخوام یک توصیه مطالعاتی کوچیک رو با شما در میون بذارم. این سخنیه که من قاطعانه باور دارم که درسته: '30 دقیقه مطالعهی با تمرکز بالا بهتر از 2 ساعت مطالعهی نیم بنده.' هر چقدر فرد تلاش کنه از طریق یک جلسهی ماراتون گونهی پایان هفتهای چند ساعته عادتهای مطالعاتی GRE ضعیفش رو جبران کنه، بازم موثر نیست. دلایل زیادی برای اجتناب از این جلسات مطالعاتی طولانی وجود داره: افزایش خستگی، آسیب رسیدن به قدرت حافظه، خستگی کلی ناشی از نشستن برای ساعتهای طولانی....
اگه به این شکل زبان میخونین، نه فقط نمیتونین موفق بشین، بلکه در این فرایند آروم آروم از جی آر ای متنفرمیشین.
به جای انتقاد از جلسات 'مطالعاتی نیم بَند' طولانی، بیاین بر روی این موضوع تمرکز کنیم که یک جلسهی مطالعاتی با تمرکز بالا دارای چه ویژگیهاییه. من فکر نمیکنم چنین جلسهی مطالعاتی به هیچ عنوان معیاری برای زبان خوندن باشه و بازم فکر نمیکنم فرد بتونه به سادگی یا به شکل خودکار به اون برسه. چند کاری که میتونین برای دستیابی به یک جلسهی مطالعاتی استاندارد و ایجاد عادتهای مطالعاتی GRE خوب تو خودتون انجام بدین، از این قراره:
حالا بیاین وارد جزئیات بشیم و ببینیم چه جوری میتونیم این رو راست و ریس کنیم:
غالباً تو کلاسهای GRE من، زبان آموزا بعد از 3 یا 4 هفته پیشم میان و بهم میگن تو فرایند مطالعاتیشون عقب اُفتادن. اونا دائماً میخونن و کار میکنن اما هیچ گاه به نظر نمیرسه حتی بخش کوچکی از کارایی که بهشون محول شده رو تموم کرده باشن. غالباً این مشکل تا حد زیادی به خوندن شما مربوطه.
قطعاً نیاز به خوندن همه چیز وجود داره. مثلاً اگه قوانین توانها رو فراموش کردین، باید اونا رو جستجو کنین، توضیحات مرتبط با اونا رو بشنوین و کمی دربارهی اینکه چرا اونا به این شکل عمل میکنن، مطالب مرتبط بخونین. اما دقت کنید که این احتمال مخرب تو پروسهی خوندن جی آر ای وجود داره که قبل از اونکه به نتیجهی درستی برسین، زمانتون به پایان برسه.
اگه فقط توضیحاتی دربارهی چگونگی حل مسئلهها خوندین، پس تو خوندن توضیحات حل مسائل خوب هستین و نه ضرورتاً در حل اونا به تنهایی. این یه کم شبیه تماشای فیلم آشپزی که این حس رو به شما میده که دارین یاد میگیرین اما وقتی خودتون تو آشپزخانه مشغول کار میشین، نتیجه چیزی جز غذای سوخته و یک دوجین ظرف کثیف نیست.
وقتی بخشی رو میخونین، با یک هدف تو ذهن بخونین. اگر در ابتدا با چند مشکل مواجه شدین، از اون یادداشت برداری کنین، بعد دوباره برگردین و بخش مرتبط با اون مشکل رو پیدا کنین. اگه قبل از خوندن مشکل داشتین، احتمال بیشتری وجود داره که به سمت اطلاعات خاصی برین که منجر میشه اون مسائل حل بشه. هیچچیز مثل این فکر باعث نمیشه پروسهی خوندن تو حافظهی شما نقش ببنده: 'اُه، لعنتی! اینجوری انجامش بده. ای کاش 10 دقیقه پیش این رو میدونستم.'
GRE یک آزمون زمان داره. به طور متوسط برای پاسخ به هر سوال Quant 1:45 و برای هر سوال Verbal 1:30 زمان دارین. این زمان برای پاسخ دادن ممکنه سریع به نظر برسه ... و قطعاً سریع هم هست. تقریباً هر کسی که این آزمون رو برگزار میکنه، خودش رو در محدودیت زمان میبینه. وقتی با تمرین، به این شرایط عادت کنین. ببینین اختصاص 5 دقیقه بر روی یک مسئله چهجوریه و بعد یاد بگیرین قبل از رسیدن به اون زمان مسئلهای رو حل کنین. این معنی تسلیم شدن نیست، بلکه به اون معنیه که شما تشخیص میدین چه چیزی رو میتونین و چه چیزی رو نمیتونین در یک محدودهی زمانی مشخص انجام بدین و سپس بدون در نظر گرفتن زمان میتونین مسائل رو حل کنین.
بله، کاملاً میفهمم که محدودیت زمانی در جی آر ای میتونه استرس زا باشه. اگه فهمیدین محدودیتهای زمانی برای شما کمی سخته یا با اون راحت نیستین، حداقل ساعت رو جلوی چشمتون بذارین یا حداقل یاد بگیرین از زمان سپری شده آگاه بشین. شما میتونین زمانی که تو این شرایط قوی شدین، این محدودیتهای زمانی رو برای خودتون اعمال کنین.
وقتی از پس مشکل زمان یا مشکلات دیگه براومدین و آمادهی بازبینی کردن شدین، اولین کاری که باید انجام بدین چیه؟ باید کلید جوابا رو چک کنین؟ نه هنوز برای این کار زوده.
قبل از رجوع به کلید جواب، باید وارد حالت بازبینی بشین. تلاش کنین کلید جواب خودتون باشین. حل مشکل زمان به یک خودکار یا مداد سیاه نیاز داره. بازبینی به یک خودکار یا مداد آبی کم رنگ یا صورتی نیاز داره. این کار به من اجازه میده اشتباهاتم رو اصلاح کنم، بخشهایی رو برجسته کنم که خوب پیش نرفته و یادداشتهای مخصوص خودم رو برای دفعهی بعد بنویسم تا در میان نوشتههام خودنمایی کنه. من تمام این کارها رو قبل از چک کردن کلید جوابا انجام میدم. اگه بتونم به اشتباهم پی ببرم و به خودم یاد بدم چه جوری مسئلهای رو حل کنم، قطعاً اون به یادم میمونه. اگه برای توضیح دادن مجبور بشم به شخص دیگهای تکیه کنم، حداقل برمیگردم و اون رو به کلمات خودم به عنوان پیامی برای خودم بازگو میکنم. دفترچهی یادداشت من با عبارتهایی مثل این پُر شده: 'مواظب جملات منفی وسط سوالای ناجوانمردانه باش'، 'میانگین رو با متوسط قاطی نکن' و 'معادلههای درجهی دو رو یاد بگیر'. از اونجایی که من تمام این یادداشتا رو با یک رنگ روشن مینویسم، فهمیدن چیزای مهم سادهاس- حتی هفتهها یا ماهها بعد.
علاوه بر تعیین زمان برای حل سوالات GRE، برای جلسهی مطالعاتیتون هم زمان مشخص کنین. در کل، تمرکز انسان بعد از حدود 30 دقیقه شروع به تحلیل رفتن میکنه. یک مکتب فکری حول تثبیت استراتژیهای دقیق زمان بندی بهعنوان روشی برای مطالعهی موثرتر و بهتر وجود داره. این استراتژیها استفاده از زنگی رو توصیه میکنن که هر 25 دقیقه به صدا درمیاد و به شما یادآوری میکنه تا یک استراحت کوتاه و ضروری 5 دقیقهای داشته باشین. شما این کار رو باید چند بار پشت سر هم انجام بدین و سپس جلسهی مطالعاتیتون رو کامل کنین.
تجربه به من فهمانده که یک جلسهی مطالعاتی GRE کامل با حدوداً 5 سوال زماندار در زمانی به مدت 10 دقیقه شروع میشه. سپس 15 دقیقه به حل دوبارهی مسائل، گرفتن بازتاب کار خود و الگوهای نوشتن اختصاص پیدا میکنه و با چند دقیقه خوندن یا بررسی یادداشتها یا فلشکارتها برای دفعهی بعد به انتها میرسه. علاوه بر این، زمان زیادی هم معمولاً هدر میره. در اینگونه مواقع، بیرون برین. سگتون رو بیرون ببرین. چند تا پیام برای دیگران بفرستین. قبل از بازگشت، کاری برای Reset کردن دکمهی مغزتون انجام بدین.
در کلاسهای خصوصیام، همیشه از دانشجوهام میخوام برگهی امتحان هفتهی قبلشون رو با خودشون بیارن. برگهی امتحان در نهایت چیزی بیش از یک نمرهی آزمون آزمایشی یا فهرستی از مشکلات اون دانشجوئه. با این کار، میتونین به مشکلاتتون پی ببرین و سپس از راهحلهای منطق استفاده شده برای حل اون مشکلات استفاده کنین. اگه سازماندهی برگهی شما شفاف نیست، موارد زیر رو انجام بدین:
اگه این کار رو تو هر جلسه انجام بدین، یک معدن طلایی از نکات مهم رو بهعنوان یک حل کنندهی مشکل در اختیار میگیرین. شما یاد میگیرین چه چیزی رو خوب و چهچیزی رو بد انجام بدین. شما میفهمین careless mistakes چهچیزایی هستن. و وقتی متوجه اشتباهاتتون شدید و اونا رو ثبت شون کردین، نسبت به اونا آگاهتر میشین، با دقت بیشتری با اونا رفتار میکنین و در نهایت دیگه اونا رو انجام نمیدین.
شما مجبور نیستین همهی صفحات همهی کتابها رو بخونین. شما اصلاً نمیتونین همهی مسائل رو حل کنین. اگه این هدف شماست، بدونین که این احتمالاً بر اثر بیماری وسواس بوجود آمده تا یک نگرش حقیقی نسبت به داشتن عملکرد بهتر تو آزمون GRE.
عادتهای مطالعاتی GRE خوب شامل مقدار زیادی بازبینی دوبارهاس. روشهای گوناگونی برای این هدف وجود داره اما اسلحهی انتخابی من ایجاد فولدری با عنوان 'سوالهای هدفه'. پس از پایان چندین جلسهی مطالعاتی- معولاً یکبار در هفته- من به سوالایی که نتونستم حلشون کنم، سوالایی که کمی حاده و حل اون زمان طولانی از من گرفته برمیگردم. من از اون سوالا اسکرینشات میگیرم، اونا را توی یک فولدر تو کامپیوترم ذخیره و 2، 3 یا 4 بار قبل از اونکه اونا رو حل کنم، بررسیشون میکنم. بعدها از اینکه به یاد میارین چهجوری مسئلهای رو حل کردین، شگفت زده میشین، حتی بعد از دیدن تعداد دفعاتی که برای حل اون مشکل زمان گذاشتین. بعد از اینکه چند بار این فرایند رخ داد، در درون شما نهادینه میشه. وقتی شما با مشکل جدیدی مواجه میشین، این فرایند با شما باقی میمونه. علاوه بر این، GRE یک آزمون دارای الگوئه که از اقدامات و ایدههای مشابهی بارها و بارها پیروی میکنه.
شاید این گفتهی قدیمی رو شنیده باشین که 'شما همونجوری بازی میکنین که تمرین کرده باشین.' اگه بد تمرین کنین، نمرهی بدی تو آزمون اصلی میگیرین. اگه خوب تمرین کنین و عادتهای مطالعاتی GRE خوبی داشته باشین، از پس این آزمون برمیاین. شما همچنین باید زمان و چه میدونم 1000 چیز دیگهای که ترجیح میدین به غیر از مطالعه انجام بدین، رو کنار بذارین. سخت زبان بخونین تا همون اولین بار از پسش بربیاین. بعد مجبور نیستین به احساس نق و نوقی که تو ذهنتون هست، پاسخ بدین. وقتی صحبت از مطالعه و درس خوندن میشه، قطعاً خوندن این مقاله میتونه کمکتون کنه. دوست من، بزن تو گوش کتابها.