وقتی می‌گوییم جی آر ای یک امتحان انطباقی است منظورمان این است که پرسش‌ها بر اساس عملکرد شما متغیر هستند. اگر در ابتدا به سؤالات بیشتری به درستی پاسخ بدهید، متعاقباً با سؤالات سخت‌تری موجه خواهید شد. اما اگر در ابتدا نتوانید به سؤالات به درستی پاسخ بدهید، در ادامه با پرسش‌های آسان‌تری مواجه می‌شوید. دلیل این اتفاق چست، و فرمت انطباقی بودن جی آر ای چه تأثیری بر استراتژی شما در امتحان خواهد داشت؟
«انطباقی بودن» جی آر ای به چه معنا است؟
نکته اول این است که برخلاف دیگر امتحان‌های انطباقی (مانند GMAT)، امتحان جی آر ای نه در سطح پرسش بلکه در سطح بخش (section) انطباقی است. نمرات ریاضی و وربال، که در دامنه 130 تا 170 قرار دارد، هر کدام بر مبنای دو بخش است: دو بخش ریاضی و دو بخش وربال. بخش اول ریاضی و همچنین بخش اول وربال از سطح دشواری متوسطی برخوردارند. بسته به نحوه عملکرد شما در بخش اول، در بخش دوم با سؤالات سخت یا متوسط و یا آسان مواجه می‌شوید. به عبارت دیگر، پرسش‌های هر بخش بر مبنای اینکه آیا به پرسش‌ها پاسخ درست یا غلط می‌دهید تغییر نمی‌کند: بلکه این اتفاق تنها برای کل مجموعه 20 سؤالی دوم رخ می‌دهد.
اگر بخش دوم برای شما دشوارتر باشد، این یک نشانه خوب است. اکنون به یک نمره به اصطلاح «کف» رسیده‌اید که نمره شما دیگر از آن پایین‌تر نمی‌رود. حالا به یک تکیه‌گاه و نقطه امن رسیده‌اید. اما اگر بخش دوم برایتان آسان‌تر باشد، عکس آن درست است: حالا محدوده نمره خود را تعیین کرده‌اید – صرف نظر از اینکه در بخش دوم چه عملکردی خواهید داشت، نمره شما از یک آستانه مشخص بالاتر نمی‌رود (متأسفانه نمی‌توانم به شما بگویم که این آستانه چند است، چون کسی نمی‌داند.) به همین دلیل خیلی به نفعتان است که بخش دوم برایتان سخت‌تر باشد.
باید چکار کنید تا بخش دوم برایتان سخت‌تر باشد؟
حالا که می‌دانید سخت‌تر بودن بخش دوم به نفعتان است، باید چکار کنید تا این اتفاق بیافتد؟ تنها یک راه وجود دارد: باید تا آنجا که ممکن است به سؤالات پاسخ درست بدهید. این یک بازی اعداد است. هرچه که به سؤالات بیشتری پاسخ بدهید، عملکرد بهتری خواهید داشت. صرف نظر از اینکه سؤالات سخت یا آسان هستند، این امر صحت دارد. سؤالات سخت دارای ارزش بیشتری از سؤالات آسان نیستند. تنها راه ممکن برای دست پیدا کردن به یک بخش دوم سخت‌تر همان راه رسیدن به یک نمره بالاتر است: تا آنجا که ممکن است به سؤالات پاسخ درست بدهید.
حالا این سؤال پیش می‌آید که چطور می‌توان تا آنجا که ممکن است به سؤالات پاسخ درست داد. مسلماً این جایی است که مطالعه کردن به کار می‌آید. اما علاوه بر مطالعه استراتژی‌هایی نیز هستند که می‌توانید در خلال امتحان از آنها استفاده کنید.
ابتدا باید بدانید که ترتیب چیدمان سؤالات یک بخش از آسان به سخت نیست. همه سؤالات با هم ترکیب شده‌اند. ممکن است سؤال 19 خیلی آسان و سؤال 3 خیلی سخت باشد. این سؤالات هر دو دارای یک نمره هستند. بدترین کار ممکن صرف زمانی طولانی برای سؤال 3 و در نتیجه نداشتن وقت کافی برای سؤال 19 است. به این ترتیب این سؤال آسان را از دست می‌دهید. برای این کار قواعدی وجود دارد:
وقت زیادی را صرف یک سؤال خاص نکنید. به عنوان یک قاعده کلی بیش از دو دقیقه را به یک پرسش اختصاص ندهید (بسته به هر قسمت – وربال یا ریاضی – و نوع سؤال، زمان بسیار کمتری را صرف سؤالات آسان‌تر خواهید کرد. در دوره‌ها و مواد آموزشی ما به این موضوع پرداخته شده است که باید به طور میانگین چه زمانی را صرف انواع مختلفی از پرسش‌ها کنید).
حتماً تمام سؤالات را پیش‌خوانی کنید تا مطمئن شوید که امتیازات آسان را به دست می‌آورید. حتی اگر یک نگاه اجمالی به یک سؤال نداشته باشید، نمی‌دانید که یک سؤال آسان بوده است که می‌توانسته‌اید به راحتی آن را حل کنید.
برای هر سؤالی که مطمئن نیستید حدس بزنید. پاسخ ندادن صرفاً به این معنی است که پاسخ اشتباه داده‌اید. از آنجا که سؤالات نمره منفی ندارند، هیچ سؤالی را بی‌پاسخ نگذارید.
در جی آر ای وقتی به نقطه‌ای می‌رسید که مهارت زیادی کسب کرده‌اید باید مراقب یک چیز باشید:
وقتی که مشغول مطالعه و همچنین سر جلسه امتحان هستید، باید مراقب یک چیز باشید. به دلیل ماهیت انطباقی بودن امتحان جی آر ای، عملکرد بهتر می‌تواند باعث شود که در ادامه احساس بدی داشته باشد: همچنان که عملکرد شما بهتر می‌شود، و در نتیجه با سؤالات سخت‌تری روبرو می‌شوید، ممکن است (به اشتباه) احساس کنید که دارید پس‌رفت می‌کنید، چون امتحان برای شما دشوارتر شده است. اما این احساس اشتباه است. تنها دارید به خاطر پاسخ درست به پرسش‌های ابتدایی، به عنوان یک پاداش، با پرسش‌هایی دشوارتر روبرو می‌شوید. دانستن این موضوع به شما کمک می‌کند تا در افزایش دادن مهارت‌های خود در جی آر ای احساس ناامیدی نکنید.