نمرههای TOEFL iBT شما میتوانند استرسزا باشند. هفتهها منتظر آنها میمانید و حتی زمانی که نمرههایتان را دریافت میکنید ممکن است این سؤال برایتان پیش بیاید که آیا نمره شما در رنج نمرات خوب تافل برای دانشگاه رؤیاهایتان قرار میگیرد یا نه. «یک نمره خوب تافل چند است؟» نمیتوان به این سؤال پاسخی قطعی داد. نترسید. در این مقاله تمام اطلاعاتی که برای سنجش ارزش نمره آزمون خودتان لازم دارید را در اختیارتان قرار میدهیم.
اگر قبلا در آزمون تافل شرکت کرده باشید (تبریک!) یا قصد دارید این کار انجام بدهید، قطعا این سؤال برایتان پیش میآید که «نمره تافل من خوب خواهد بود؟». تنها نیستید. اینکه 10 روز منتظر بمانید تا نتایج امتحان تافل روی اینترنت قرار بگیرد خیلی اعصاب خرد کن است، ولی اینکه ندانید چطور نتایج خودتان را تفسیر کنید میتواند بیشتر شما را سردرگم کند. البته برخلاف خیلی از آزمونهای دیگر، تافل قبولی و ردی ندارد. واقعا نمیتوان هیچ رنج یا نمرهای را «خوب» یا «بد» دانست، همانطور که هیچ سطح توانایی انگلیسی خوب یا بد ندارد – این موضوع بستگی به این دارد که از چه نوع زبانی استفاده میکنید و چه نیازی به آن دارید. پس در این پست میخواهیم بدانیم یک نمره خوب تافل چند است.
خوشبختانه خیلی از دانشگاهها جایی برای حدس و گمان باقی نگذاشتهاند و دقیقا به شما میگویند که برای ورود به چه نمرهای نیاز دارید. (به TOEFL Scores Infographic بروید تا ببنید داشگاههای تاپ آمریکا به چه نمرههایی نیاز دارید). برای بعضی دانشگاهها فقط باید بدانید چه نمرهای لازم دارید، بعد در یک آزمون آزمایشی شرکت کنید تا ببینید سطح شما چقدر است. (البته این در مورد همه دانشگاهها درست نیست. برای اطلاعات بیشتر قسمتهای بعدی این مقاله را بخوانید). البته نمره حداقلی می تواند از دانشگاهی به دانشگاهی دیگر متفاوت باشد. در بعضی از دانشگاهها نمره حداقلی 70 است در بعضی ها 110. در مجموع نمرهای که دانشگاه از شما میخواهد نمره «خوب» است.
حالا اگر در SAT یا GRE شرکت میکنید، ممکن است متوجه شده باشید که خیلیها دنبال این هستند تا بالاترین نمره را بگیرند. خیلی از افراد ماهها مطالعه می¬کنند و بعد در طی یک دوره شش ماهه چند بار در آزمون شرکت می کنند. برای خیلی از امتحان ها این کار هیچ اشکالی ندارد چون حتی یک افزایش کوچک نمره در می تواند باعث برنده شدن شما در یک رقابت یا کسب بورسیه در دانشگاه رؤیاهایتان بشود. ولی قضیه تافل کمی فرق میکند ... حداقل در بعضی دانشگاه ها. اغلب اوقات اگر یک دانشگاه نمره ای را مشخص کرده باشد، بخش پذیرش تعیین کرده است که این نمره لازمه عملکرد خوب در برنامه آموزشی این دانشگاه است. پس مادامی که این شرط را برآورده می کنید احتمالا نمره شما چندان نقشی در پذیرش یا رد شما ندارد.
بیایید فرض کنیم شما در روز امتحان مریض بوده اید و عملکرد خوبی نداشته اید و نمره 90 گرفته اید. ولی به نظر خودتان لازم بود 100 می گرفتید. اگر برنامه شما فقط نمره 80 را از شما می خواهد پس لزومی ندارد دوباره در آزمون شرکت کنید. به جای آن بهتر است تمرکز خودتان را روی دیگر بخش هایی بگذارید که واحد پزیرنده شما مد نظر دارد، مثل essay، مصاحبه و portfolio.
ولی برای واحدهای عملی (On-Campus Work) مشخصی نمره حداقل تافل کافی نیست
توجه کنید که در توضیحات بالا از عبارتهای محتاطانه زیادی مثل «معمولا»، «در بیشتر دانشگاه¬ها»، «احتمالا»، «اغلب» و ... استفاده کردم. دلیل آن این است که نمی خواهم شما را دچار اشتباه کنم. بله؛ اغلب، نمره حداقل تافل کافی است. ولی قطعا مواردی هم هست که این نمره چندان مطلوب نیست. بعضی وقت ها اگر نمره تافل شما از سطح حداقل بیشتر برود دانشگاه پذیرنده مزایا و فرصت های ویژه ای را در اختیار شما قرار میدهد. مثلا اگر می خواهید در یک دانشگاه تحصیلات تکمیلی (graduate school ) پذیرفته بشوید، نمره حداقل شما باید 90 باشد. ولی برای اینکه بتوانید به یک دستیار آموزشی تبدیل بشوید نمره حداقل speaking شما باید 26 باشد، یا باید نمره کلی شما در تافل 100 باشد. اگر انتظار دارید فرصت های ویژه ای به شما داده شود بررسی کنید تا ببینید آیا شروط و نیازمندی های جداگانه و بیشتری برای دریافت این فرصتها وجود دارد.
یک نکته در مورد برنامه هایی که رنج نمره تافل را تعیین می کنند
همان طور که گفتم، نمره های زیاد برای تافل خیلی ضروری نیست. البته در بعضی موارد یک برنامه دانشگاهی یک نمره حداقلی معینی برای TOEFL iBT تعیین نمی کند و ممکن است لازم باشد نمره تافل شما در یک رنج مشخص قرار بگیرد. در این صورت باید به دنبال کسب بالاترین نمره ممکن باشید. رنج های نمره TOEFL iBT معمولا توسط برنامه های پذیرش مشروط (conditional acceptance programs) تعیین می شوند. این برنامه ها به داوطلبانی که نمره پایین می گیرند امکان می دهد از شانس پذیرش برخوردار باشند. ولی دانشجویانی که به صورت مشروط پذیرفته می شوند باید قبل از شروع دوره¬های عادی خود در چند دوره ESL (انگلیسی به عنوان زبان دوم) هم شرکت بکنند.
وقتی بحث از نمره های تافل و پذیرش مشروط است، نمره¬های بالاتر به معنی کلاس های ESL کمتر است. اگر نمره تافل شما در کف رنج پذیرش مشروط قرار دارد ممکن است در یک دوره یک ساله (یا بیشتر) کلاس های ESL شرکت کنید. ولی اگر نمره پذیرش مشروط شما بالا باشد به احتمال زیاد فقط باید یک ترم در کلاس های انگلیسی شرکت بکنید. یکی از نمونه ها دانشگاه آیووا (University of Iowa) (https://nabp.pharmacy/) برای دانشجویان با پذیرش مشروط است. اگر شما با نمره تافل 70 به بالا در برنامه پذیرش مشروط آنها شرکت کنید احتمالا در کمتر از یک سال می توانید دروس عادی خودتان را شروع کنید.
دانشگاه هایی هم هستند که برای دانشجویانی که به طور کامل پذیرفته شدهاند یک رنج تعیین می کنند. این خیلی رایج نیست. ولی در بعضی از دانشگاه¬های خیلی رقابتی یک رنج تعیین شده است و نه صرفا یک نمره حداقلی تافل. مثلا دانشگاه ایلینوی (University of Illinois) رنج نمره تاقل را 110-102 تعیین کرده است. همچنین دانشگاه های تاپی مثل هاروارد، پرینستون و استنفورد ترجیح می دهند که نمره شما بالای سطح حداقلی باشد.
در نهایت باید برای اینکه بدانید دانشگاه مد نظر شما چه نمره ای از شما می خواهد تحقیق کنید و باید مطمپن باشدی که اطلاعات شما دقیق و به روز است.
اگر امکان پذیر بود به دفتر پذیرش دانشگاه خودتان زنگ بزنید یا یک ایمیل برای آنها ارسال کنید تا مطمئن بشوید که اطلاعات وبسایت آنها دقیق است. البته معمولا اطلاعات وب سایت ها به روز است، ولی نه همیشه. و این را هم به یاد داشته باشید که گاهی شروط تافل بسته به رشته یا برنامه شما متغیر هستند. پس حتما شروط مخصوص تافل گروه خودتان را به خوبی بررسی کنید.
تافل فقط برای دانشجویان دوره لیسانس نیست. افراد متخصص بزرگسال هم می توانند از تافل برای مشاغل حوزه بهداشت در ایالات متحده استفاده کنند. همچنین این افراد با داشتن یک نمره مناسب تافل می توانند با اخذ مدرک مدیریت ارشد کسب و کار یا مدرک حقوق در شغل خود پیشرفت کنند.
ETS (Educational Testing Service)، شرکتی که TOEFL iBT را طراحی می کند، سطوحی رسمی را برای نمرات تافل تعیین می کند. وقتی نمرات تافل خودتان را دریافت می¬کنید همراه آن مدرکی با عنوان «performance feedback» (بازخورد عملکرد) وجود دارد که حاوی خلاصه ای از سطح کلی شما در هر بخش/مهارت تافل است. در این مدرک توضیحاتی جداگانه از عملکرد شما در بخش های Reading، Listening،Speaking و Writing وجود دارد.
باید مسئله پرسنتایل را هم در نظر گرفت. پرسنتایل شما عملکردتان در مقایسه با سایر آزمون¬دهندگان را نشان میدهد. هرچه پرسنتایل شما بالاتر باشد بهتر است. یک پرسنتایل 90 در تافل به این معنی است که نمره شما از 90 درصد آزموندهندگان دیگر بیشتر بوده است. اگر بتوانید در این پرسنتایل قرار بگیرید نمره تافل شما خیلی خوب خواهد بود. و اساسا اگر پرسنتایل شما بالاتر از 50 باشد وضعیت شما خوب است. نکته جالب در مورد پرسنتایل این است که ETS پرسنتایل را بر مبنای گروه جمعیتی (demographic) که در آن قرار دارید اندازه می گیرد. به این معنی که نمره تافل شما با آزموندهندگانی که زبان، کشور مبدأ، جنسیت و سطح تحصیلاتی یکسانی با شما دارند مقایسه میشود. بیایید فرض کنیم که نمره تافل شما در پرسنتایل 90 برای کشور شما قرار داد. اگر برای مدرک زبان انگلیسی در کشور خودتان اپلای میکنید این یک نمره خوب است.
اگر از یک کشور بزرگ (big nation) هستید پرسنتایل ملی تافل شما تأثیر خیلی زیادی بر روی پرسنتایلهای جهانی دارد. پس یک پرسنتایل بالا در کشور شما به احتمال زیاد در تمام دانشگاههای جهان یک سطح استاندارد است. پرسنتایلهای بالای «کشورهای بزرگ» به طور خاص برای پذیرش دانشگاهها در کشورهای انگلیسیزبان مناسب هستند. خیلی از دانشگاهها در امریکا، بریتانیا، کانادا، استرالیا، نیوزیلند و ایرلند دانشجویان بینالمللی چینی و هندی را مورد پذیرش قرار میدهند. اگر از یکی از این دو کشور هستید و پرسنتایل تافل شما برای کشور خودتان بالا است این چه معنایی دارد؟ معنی آن این است که نمره تافل شما به احتمال زیاد برای اپلای کردن در دانشگاههای کشورهای انگلیسیزبان مناسب است. متخصصان ETS جواب سؤال «یک نمره خوب تافل چند است؟» را با اعداد و آمار میدهند.
همانطور که دیدید یک نمره خوب تافل به چند چیز بستگی دارد: دانشگاه شما، رشته شما، کشور شما و خیلی چیزهای دیگر. ولی به طور کلی موارد زیر در نمرات تافل صدق میکند:
مثال:
ممکن است یک دانشگاه از شما نمره 100 بخواهد ولی در عین از شما بخواهد در قسمت Speaking نمره 27 بگیرید. اگر نمره شما در Reading 29، در Listening 28، در Speaking 26 و در Writing 27 باشد، نمره شما 110 است، ولی باز هم مجبورید دوباره در آزمون شرکت کنید.
در حال حاضر نمرات تافل شامل دو نمره هستند: نمرهای که آزموندهنده در یک آزمون گرفته است، و نمره «superscore» که بهترین نمرات بخشها در تمام آزمونهای دو سال گذشته را با هم ترکیب میکند. چند دانشگاه محدود، ولی رو به افزایش، حالا این نمره را مد نظر قرار میدهند و نه یک نمره مشخص آزمون را. میتوانید برای پیدا کردن لیست دانشگاههایی که بهترین نمرات تافل من را میپیرند به این قسمت بروید.
این چه معنی دارد؟ اگر فقط یک بار در تافل شرکت کردهاید، یا اگر در دانشگاهی اپلای کردهاید که بهترین نمره تافل من را قبول نمیکند، خیلی ربطی به شما ندارد. ولی اگر در دانشگاهی اپلای کردهاید که بهترین نمره تافل من را قبول میکند، و اگر در دو سال گذشته دو یا چند بار در تافل شرکت کردهاید (یا قصد دارید دوباره در این آزمون شرکت گنید)، در ادامه به طور خلاصه به شما نشان میدهیم که MyBest چطور نمرات بهترین بخش شما را در گزارش نمره شما ترکیب میکند.
فرض کنیم یک بار در تافل شرکت کردهاید و نمرات شما به این شکل است:
حالا فرض کنیم یک بار دیگر در تافل شرکت میکنید و این نمرات را کسب میکنید:
اگر بعد از این دو آزمون درخواست گزارش نمره بدهید، این گزارش شامل نمرههای MyBest شما خواهد بود:
این به این معنی که اگرچه نمره شما در آزمون اول 100 و در آزمون دوم 103 است ولی گزارش نمره MyBest شما 105 است.
به طور خلاصه باید بگوییم که سیستم نمره MyBest به نفع شما است اگر:
کل application من عالی است! یک نمره خوب تافل برای من چند است؟
به کیفیت بقیه application خودتان توجه کنید. اگر یک admissions essay خیلی قوی، سابقه آکادمیک عالی یا واحد عملی که به زبان انگلیسی تدریس شده است داشته باشید، ممکن است دانشگاهها نمره کم تافل را همچنان «خوب» بدانند، یا حداقل آن را کافی بدانند. در واقع اگر نمره تافل شما کمتر از میزان حداقل است، ولی بقیه application شما عالی است، میتوانید از دانشگاه خود بپرسید که آیا شما واجد شرایط پذیرش هستید یا نه. جواب خیلی از آنها مثبت است. البته دانشگاههایی هم هستند که تا این حد انعطافپذیر نیستند.
آنچه در این مقاله آمده است تنها بخش کوچکی از محتوای آموزشی ما در کلاس تافل زنگنه است. برای یادگیری همهجانبه و تکنیکهای بیشتر، کلاسهای ما را تجربه کنید.