این مقاله به بررسی تغییرات شکلی مقیاس های IRT و روش های پیوند مقیاس IRT که در گروههای غیرهمسطح با تست پایه (anchor test) طراحی شده توسط NEAT برای همسان کردن دو آزمون X و Y می پردازد. این کتاب یک رویکرد متحد برای روش های متداول اتصالی IRT پیشنهاد می کند: میانه-میانه، اتصال میانه-واریانس، کالیبراسیون همزمان، متود استاکینگ-لرد، و مشخصه های منحنی Haebara، و پیوند مقیاس پارامترهای ثابت. ایده اصلی این است که هر نوع پروسه ی اتصالی را به عنوان یک محدودیت بر روی فضای پارامترهای یک آیتم در نظر بگیریم. در این صورت، یک بازنویسی از تابع احتمال بهمراه یک روش حداکثر سازی مناسب از تابع احتمال تحت محدودیت های خطی (یا غیرخطی) اتصال را ممکن می سازد. روش پیشنهاد شده به اندازه کافی جامعیت دارد که هم مدلهای پاسخ اقلام دوگانه (مدل لجستیکی یک پارامتر (1PL) ، 2PL و 3PL) و هم مدلهای چند بعدی IRT مانند مدل اعتبار نسبی تعمیم یافته را پوشش می دهد.