این کتاب پیشرفت تاریخی روش های اصلی آموزش زبان را از لحاظ اصول نظری و متودهای کلاسی دنبال می کند و از هر یک ارزیابی انتقادی خود را ارائه می دهد. نویسنده این کتاب با استفاده از آثار مهم در این زمینه وهمچنین نظرات انتقادی صاحبن ظران در این زمینه ها، سعی دارد تا حرکت از روش به پساروش را توجیه کرده و در حین این کار، روابط بین نظریه، تحقیق و عمل را توضیح دهد.