حتما قبل از شروع مطالعه کنید!
گرملین Gremlin) GMAT) یه موجود خیالیه که توصیههای وحشتناکی به شما میکنه.
ممکنه اینجوری به نظر برسه که توصیههای گرملین داره از طرف دوستان خوشنیت یا از طرف مقالات 'چهجوری برای GMAT مطالعه کنیم' یا حتی از داخل مغز خودمون میاد ... اما اینطوری نیست. در واقع داره از طرف گرملین GMAT میاد و شما باید اون رو نادیده بگیرین (مگه اینکه به دنبال یه نمرهی افتضاح و یک تجربهی GMAT پُراسترس باشین).
1- ادامه بدین، توی یه آزمون آزمایشی دیگه شرکت کنین...
شاید تازه توی یه آزمون آزمایشی شرکت کردین و عملکردتون بهخوبی که میخواستین نبوده ... به همین خاطر، شاید فکر میکنین شرکت توی یه آزمون آزمایشی آخر هفتهها کلید موفقیت تو آزمون GMAT هست. گرملین GMAT داره به شما میگه بلافاصله تو آزمون آزمایشی دیگهای شرکت کنین.
چند دلیل برای گوش نکردن به این توصیه وجود داره!
آزمونهای آزمایشی GMATدو هدف دارن: به شما کمک میکنه مهارتهای خاص امتحان (مثل زمانبندی یا حدس زدن) رو تمرین کنین و به شما اجازه میده خودتون رو ارزیابی کنین و ببینین آیا کار سختتون نتیجهای براتون به همراه داشته یا نه. به همین دلیل، باید هر دو یا سه هفته یکبار تو آزمونهای آزمایشی شرکت کنین. بقیهی زمان مطالعاتیتون رو روی نواحی با موضوعات خاص سپری یا سوالای زماندار انتخابی رو حل و اونا رو بررسی کنین.
2- حدس زدن جوابا مختص افرادیه که اونقدر باهوش نیستن که سوالا رو حل کنن.
نه، غلطه. حدس زن یک حرکت استراتژیک مشروعه و GMAT برای دادن پاداش به افرادی طراحی شده که اون رو انجام میدن.
اطلاعات بهوضوح نشون میده که شما کنترل کمی بر سوالایی که ممکنه پاسخ ندین، دارین. تنها چیزی که میتونین کنترل کنین اینه که کدوم سوالا رو جواب ندین و با چه سرعتی از اونا عبور کنین.
حدس زدن به معنی تسلیم شدن در برابر یک سوال یا راهحل آخر نیست، بلکه روش کنترل سوالاییه که به نفع گرفتن نمرهی کل بالاتر، نمیخواین جواب بدین.
اگه سوالایی رو پاسخ ندین که خیلی سختن (با حدس زدن)، نمرهتون بالاتر از زمانی خواهد شد که سوالای آسون رو (به خاطر از دست دادن زمان) از دست بدین. اگه سوالایی رو بلافاصله جواب ندین (با حدس زدن)، نمرهتون بالاتر از زمانی میشه که 4 دقیقه بر روی یک سوال سخت وقت بذارین و بعد هم نتونین به اون سوال جواب بدین.
3- حدس زدن قطعاً خوبه، اما من نمرهی بالا میخوام. حدس زدن برای من نیست.
میدونم دارین به اون فکر میکنین (یا حداقل گرملین GMAT داره برای شما فکر میکنه). قبول دارم برای گرفتن Percentile 99 (نمرهی 760 یا بالاتر)، فقط باید یک یا دو حدس تو هر بخش بزنین.
اما طبق تعریف، 99% درصد ما در نهایت نمیتونیم نمرهی 760 بگیریم. حتی اگه به چنین نمرهای هم دست پیدا کنید، احتمالاً در مسیر رسیدن به چنین نمرهای چندین بار نمرات پایینی گرفتین. اگه با 99% باشین، میتونین نمرهتون رو با حدس هوشمندانه زدن بهبود ببخشین.
4- من باید این یه سوال رو درست جواب بدم.
شما 90 ثانیه برای پاسخ به یک سوال کوانت سخت وقت دارین و این ممکنه زمان کمی باشه. پس به انتخاب یک جواب تصادفی فکر میکنین و ادامه میدین. اما اینجاست که سر و کلهی گرملینهای GMAT پیداش میشه:
این صداهای درون ذهنتون شما رو فریب میده! هیچ دلیلی وجود نداره که شما باید حتماً این سوال رو درست جواب بدین: GMAT شما رو تو اون مهارتهایی که پیوسته انجام میدین آزمایش میکنه، نه فقط یه سوال رو.
5- من باید یاد بگیرم هر سوال رو به شکل درستی جواب بدم.
دو نکتهی غلط تو این عبارت وجود داره:
از زمان محدودتون برای سوالا و عناوین کمارزش استفاده نکنین. یک ساعت وقت گذاشتن برای تسلط بر یک سوال خیلی سخت استفادهی بدی از زمانتونه و بعیده به شما تو آزمون اصلی کمکی کنه. جواب ندادن به یه سوال تا زمانی خوبه که تشخیص بدین سوال خیلی سختیه.
برای موفق شدن تو امتحان جی مت، باید کارهای زیادی انجام بدین که تو مدرسه خیلی از معلمای ریاضی و انگلیسی اونا رو رد میکنن. پذیرش استراتژیهایی مثل اعداد Smart برای خیلیها سخته چون با 'مفاهیم اصلی ریاضی' مرتبط نیست. اما هرچه زودتر جلوی گرملینی که این حرفا رو به شما میزنه بگیرین، بهتره. ورای اینها، GMAT آزمون ریاضی یا زبان نیست- آزمون استدلال اجراییه (Reasoning Executive).
توصیههای GMAT بد زیادی وجود داره که خیلیهاشون منطقی به نظر میرسه. اما GMAT امتحان نسبتاً عجیبیه و تسلط بر اون مستلزمه تفکر دوباره بر روی خیلی از چیزهاییه که شما دربارهی مطالعه، آزمون دادن و استراتژیهای مرتبط با اون میدونین. به غریزتون اعتماد کنین، اما محتاط باشین! نمرهی آزمون GMAT خوب به افرادی اختصاص پیدا میکنه که میتونن روشهای جدید فکر کردن رو یاد بگیرن و اون رو به کار بگیرن.