اخیرا، چندتا از زبان آموزام در مورد استفاده از استدلال مقابله ای در قسمت independent writing تافل از من سوالاتی پرسیدن. استدلال مقابله ای استدلالیه که نویسنده علیه نظر واقعی خودش مطرح میکنه.
اگر پیش از این از استدلال مقابله ای استفاده نکرده باشید، این ایده ممکنه به نوعی عجیب و غریب به نظرتون برسه. با این همه، اگه نظری دارید، وتلاش می کنید که از این نظر پشتیبانی کنید، چرا باید ایده هایی رو که با نظر شما مخالف هستن مطرح کنید؟ خوب، باور کنید یا نه، عدم موافقت با خودتون در یه رایتینگ، یک سری مزایا داره – البته در صورتی که این کار روبا دقت انجام بدید.
اعتراف به اینکه برخی افراد ممکنه با شما مخالف باشن نشون می ده که شما واقعا به حرفتون به طور انتقادی فکر می کنید. آوردن یک استدلال مقابله ای، نشون می ده که شما هر دو طرف مسئله رو درک می کنید و آگاهانه نظر می دید. در تافل، استدلال مقابله ای می تونه نشون بده که شما به طور کامل در مورد موضوع راینینگ تفکر کردید و به طور کامل پاسخ خودتون رو به نوشتن سوال قسمت independent writing تافل توسعه دادید. این خیلی خوبه- به یاد داشته باشید، 'خوب توسعه یافتن' ویژگی مهمی از رایتینگ هاییه که در بخش independent writing آزمون تافل نمره ی 5 می گیرن.
آوردن استدلال مقابله ای در رایتینگ تافل می تونه عمیق تر اون رو ارائه بده و شما می تونید نمره بهتری در آزمون تافل بگیرید. بنابراین حتما خیلی دوست دارید که ازش در رایتنیگ تون استفاده کنید. با این حال، ممکنه آوردن استدلال مقابله ای در رایتینگ برخی معایب رو هم داشته باشه. به عبارت دیگه، یک سری استدلال مقابله ای برای استفاده از استدلال مقابله ای وجود داره!
البته اینو هم در نظر داشته باشید، برای گرفتن یه نمره ی عالی تافل لزوما نیازی به استفاده از استدلال مقابله ای نیست. در واقع، استفاده از استدلال مقابله ای، حتی جزء معیارهایی که در جدول روال نمره دهی رایتینگ تافل ذکر شده هم نیست . بنابراین استفاده از استدلال مقابله ای گاهی حتی می تونه وقتی رو که می تونستید به نحو بهتری (که مطابق معیارهای روال نمره دهی باشه) صرف نوشتن رایتینگ تون کنید، ازتون بگیره.
استفاده از استدلال مقابله ای به این دلیل در این جدول ذکر نشده که رایتینگ های تافل قرار نیست اونقدرها هم پیچیده باشن. بنابرین اگه از استدلال مقابله ای استفاده می کنید، سعی کنید کوتاه باشه و از یه پاراگراف بیشتر نشه. معمولا خوبه که استدلال مقابله ای در یک پاراگراف بعد از introduction یا قبل از conclusion نوشته بشه، طوری که استدلال مقابله ای، ایده ی اصلی نوشته نباشه. همچنین استدلال مقابله ای می تونه در چند جمله در خودِ پارگراف introduction یا conclusion بیاد. در عین حال می تونید اصلا از استدلال مقابله ای استفاده نکنید و نمره ی خوبی هم بگیرید.
چیزی که حتما باید رعایت کنید اینه که حتی اگه از استدلال مقابله ای هم استفاده می کنید فقط یه بحث رو در رایتینگ تون مطرح کنید. بر اساس جدول روال نمره دهی رسمی تافل، مسئله ی مهم اینه که بین بخش های مختلف رایتنیگ شما انسجام و اتحاد وجود داشته باشه و متن به خوبی پیش بره. وقتی قراره یه متن رو در مدت زمان محدودی بنویسید، آوردن استدلال مقابله ای می توی براتون حواس پرتی ایجاد کنه. این کار به راحتی می تونه اتحاد و انسجام متن رو از بین ببره و باعث بشه که متن به خوبی پیش نره. یعنی خیلی راحت می تونه باعث بشه که شما کل تمرکزتون رو روی نوشتن اون بذارید و وقت کافی باقی نمونه که جملات کافی برای ساپورت کردن ایده ی اصلی متن تون بنویسید.
بنابرین، اگه از استدلال مقابله ای استفاده کردید در رایتینگ TOEFL ، کوتاه بنویسید و ارتباطش با ایده ی اصلی رو حفظ کنید. مطمئن شید که استدلال مقابله ای رو اتقدر خوب می نویسید که خواننده متوجه بشه که این نظر شما نیست بلکه بحثیه که می تونه در مخالفت با نظر شما مطرح بشه و شما می خواید اثبات کنید که اون بحث درست نیست.