گرامر GMAT
اگه به طور خلاصه بخوایم بگیم، ساختار مجهول در GMAT قابل قبوله.
ای کاش به همین سادگی بود. استفاده از مجهول مجازه ولی همیشه درست نیست. مثل همه ی مفاهیم دیگه ای که ممکنه در قسمت sentence correction باهاش مواجه بشید، GMAT دوست داره تصورات شما رو به هم بزنه و به یک سری ظرافت ها بستگی داشته باشه. این برای کسی که داره منابع آزمون و می خونه جالبه، ولی برای کسی که می خواد آزمون بده، ناامید کننده س که البته من مخالف این بخش هستم.
مجهول در واقع ساده س. اگه مفعول یه جمله به جای فاعلش بشینه، جمله مجهول نوشته می شه. قبوله، ممکنه ساده به نظر نیاد، ولی بعد از خوندن چند تا مثال، ظاهرا ساده می شه. با یه جمله ساده که معلوم نوشته شده شروع کنید (یعنی فاعل جمله هنوز در جایگاه فاعله):
The dog chases the ball.
هسته ی جمله اینه: ' The dog chases '. فاعل => dog ، داره عمل chasing رو روی ball که مفعول جمله س انجام می ده. برای مجهول کردن این جمله باید طوری بنویسیمش که مفعول بیاد در جایگاه فاعل.
The ball is chased by the dog.
ببینید چطور هسته ی جمله به ' The ball is chased ' تغییر می کنه. انجام دهنده ی کار در این جمله، the dog ، وقتی که جمله به صورت مجهول نوشته می شه، فقط قسمتی از یه عبارت حرف اضافه ایه. دو تا نکته ی مهم هست که در مورد این جمله باید در نظر بگیریم: اینکه یاد بگیریم چطور جمله ی مجهول رو از راهی به جز فقط شنیدن تشخیص بدیم و اینکه بفهمیم چطور ممکنه مجهول در حالی که درسته، انقدر عجیب به نظر برسه.
نحوه ی تشخیص مجهول
در حالت کلی، معمولا مجهول از یکی از شکل های فعل be ( مثلا is, was, were ) به علاوه ی قسمت سوم یه فعل، ساخته می شه. توی این جمله ی ساده ی ما، عبارت مجهول ' is chased ' هست. حالت معلوم از زمان حال ساده استفاده می کنه : chases . چند تا مثال دیگه ببینید:
1. Coffee is loved by almost every American. → “is loved”
2. The outlaws were sentenced to long prison terms. → “were sentenced”
3. The new story has been covered by every media outlet. → “has been covered”
در جمله ی اول و سوم، فاعل در آخر جمله با حرف اضافه ی by اومده. توی جملات مجهول این رایجه ولی ضروری نیست. استفاده از حالت مجهول در بعضی از جملات، صحیح تر از حالت معلومه. چرا؟ بذارید بررسی کنیم.
یه نکته ی جنبی خیلی خیلی ظریف ( اگر نخونیدش مسئولیتش با خودتونه) : همه ی جملاتی که be+ past participle دارن، مجهول نیستن. جمله ' I am loved ' رو در نظر بگیرید. در واقع، اگه چند ساعته که دارید برای GMAT می خونید و حالتون کمی گرفته س، این جمله رو ده بار با خودتون تکرار کنید . این یه جمله ی معلومه!. I am جفت شدنِ فاعل و فعله. Loved یه حالته. یه عمل نیست که انجام بشه، پس قسمتی از یه فعل نیست، بلکه یه راهه برای توصیف خود شخص، مثل اینکه بگیم: I am a woman یا he is smart . فقط در صورتی to be+ past participle مجهوله که past participle به عنوان فعل استفاده شد باشه، نه صفت.
چرا مجهول بهتره؟
اگه شما هم مثل اکثر مردم باشید، جملات مجهول به نظرتون غیر عادی میان. حدود پنجاه سال پیش، کتابهای گرامر به نویسنده ها آموزش دادن که از مجهول استفاده نکنن. در نتیجه، به شما هم آموزش داده شده که جملات مجهول روپیدا کنید و اون ها رو از بین ببرید.
در آزمون GMAT مجهول به دو دلیل برای رسوندن مفهوم عالیه.
دلیل اول: تأکید از روی کسی که انجام دهنده ی کار هست برداشته می شه.
به همین دلیله که جمله “the ball is chased by the dog” به نظر بد میاد، ولی جمله ی “the outlaws were sentenced to long prison terms” خوب به نظر میاد. هر دو جملات مجهول هستن ولی در مورد اول ، انجام دهنده ی کار مهمه. The dog داره فعل chasing رو انجام می ده، باید یه جایگاه بالاتر در جمله داشته باشه. در جمله ی دوم، هیچ وقت حرفی از انجام دهنده ی کار زده نمیشه. چه کسی فعل sentencing رو انجام داد؟ قاضی؟ هیئت منصفه؟ یه نفر توی خیابون؟ نمی دونیم. ولی مسئله این نیست، اصلاً حتی ربطی هم به جمله نداره، بنابرین ما می تونیم در مورد outlaws بحث کنیم بدون اینکه نگران استفاده از ساختار مجهول باشیم.
برای مثال، سعی کنید این جمله رو “the subject was included in the sentence…” به معلوم تغییر بدید.
برای این کار اول باید انجام دهنده ی ' was included ' روپیدا کنید، در واقع چه کسی including رو انجام داد؟ خب نویسنده ی جمله این کار و کرد. خب پس می شه: “I included the subject in the sentence…” ولی نویسنده نمی خواد که خودش هم بخشی از نوشته ش باشه. تمرکز، روی جمله ی مجهوله و نویسنده توی این جمله کاملا نامربوطه. بنابرین شخص انجام دهنده ی فعل ها، از جملات دیگه هم، با استفاده از ساختار مجهول، حذف می شه.
دلیل دوم:
دلیل دوم استفاده از مجهول اینه که می خوایم انجام دهنده ی کار رو، که ممکنه تعدادی از modifier ها دور و برش و گرفته باشن، با وضوح بیشتری بیان کنیم ( مقاله ای که راجع به modifier ها بود رو بخونید). می دونیم که modifier ها، اگه درنزدیک ترین جایگاه به اسم هم قرار نمی گیرن، باید تا جای ممکن به اسم نزدیک باشن. بیاید ببینیم چطور می شه:
The black hole was described as unimaginably large by scientists who had been working with black holes for decades and had won renown as experts in their field.
این جمله ی بی عیب و نقصیه که کسایی که این پست رو نخوندن ممکنه جمله رو به این صورتِ غلط بنویسن:
The scientists described the black hole as unimaginably large, who had been working with black holes for decades and had won renown as experts in their field.
اگه این جمله آخری به نظرتون درست میاد، دوباره بخونیدش. یه اشکال بزرگِ غیر قابل بخشش توی این جمله هست که ممکنه بتونید پیداش کنید! modifier اسمی، عبارتی که who رو شروع می کنه، داره black whole روتوصیف میکنه. معنی جمله اینه که black whole ها برای سالها روی black whole ها کار کردن که اشتباهه. بذارید یه جمله ی دیگه روببینیم:
The dress is worn by Susan, who spent three months saving enough money to purchase it.
Susan is wearing the dress, spending three months saving enough money to purchase it.
باز هم مثال اول درسته ، دومی غلطه. قرار دادن انجام دهنده ی کار در آخر جمله فضای بیشتری برای توضیح راجع به اون به ما می ده. حالا این یعنی برای تاکید روی انجام دهنده ی کار باید از ساختار مجهول استفاده کنید؟ معلومه که نه. با این اطلاعاتی که بهتون می دم، هم جمله ی مجهول بنویسید هم معلوم:
passive and active sentences using the following:
1. Actor and Action: Amy picked up the phone (or, in passive voice; the phone was picked up by Amy)
2. Phone Modifier (rephrase as needed): Ringing persistently
3. Amy Modifier (rephrase as needed): Grinding her teeth in annoyance
مثلا:
Amy picked up the phone, which was ringing persistently, grinding her teeth in annoyance.
قبل از اینکه به خوندن ادامه بدید ببینید می تونید جملات بیشتری بنویسید.
این ها یه تعداد از جملات من هستن:
The phone, which was ringing persistently, was picked up by Amy, who was grinding her teeth in annoyance.
Ringing persistently, the phone was picked up by Amy, who was grinding her teeth in annoyance.
Grinding her teeth in annoyance, Amy picked up the phone, which was ringing persistently.
همه ی این جمله ها درست هستن ولی همه شون هم به جایگاه modifier بستگی دارن. اگه تصمیم دارید جمله ی مجهول بنویسید، حواستون به modifier ها باشه.
دیگه از چه طریقی مجهول می تونه برتری داشته باشه؟ اشکالات جمله ی زیر رو پیدا کنید:
The beaver gnawed at the tree for hours and it finally fell over.
The tree was gnawed at by the beaver for hours and it finally fell over.
The teacher is criticized for being boring but is actually a brilliant mathematician.
People criticize the teacher for being boring but is actually a brilliant mathematician.
هر دوی جملات غلط روتشخیص دادید؟ دو جمله ای که معلوم نوشته شدن اشتباهن و هر دو جمله ی مجهول تو این قسمت درست هستن. اگه بخوایم دسته بندی شون کنیم، در مثال beaver مسئله ی ضمیر مطرحه و در مثال teacher مسئله ی فاعل-فعل، ولی هر دو شبیه هم هستن چون که ساختار مجهول، عامل کنترل کننده هست.
در مورد ضمیر ها، GMAT ازتون می خواد که به ابهام موجود در جمله غلبه کنید. از لحاظ تکنیکی، it میتونه هم به beaver برگرده هم به tree. باید این ابهام و حل کنیم. در جمله ی اول هیچ سرنخی نداریم که بفهمیم منظور نویسنده کدوم یکی هست. جویدن برای ساعت های طولانی خسته کننده س، شاید سگ آبی نیاز داشته باشه یه چرت بزنه. این در واقع حالت گرامری ترِ خوندن این جمله هست؛ سگ آبی در واقع افتاد ( یعنی فعل fell over برمی گرده به سگ آبی). حالت منطقی ترِ خوندن این جمله اینه که درخت افتاد ( یعنی فعل fell over برگرده به درخت). نسخه ی مجهول همین جمله، ابهام رو کاملا برطرف می کنه. هسته ی جمله اینه که 'درخت جویده شد و افتاد'. صد درصد واضح. ضمیر تعیین می کنه که ار مجهول باید استفاده کرد یا معلوم.
مسئله ی فاعل-فعل رو هم با همین تکنیک حل می کنیم: هسته رو پیدا کنیک و ببینیم که همه چی منطقیه یا نه. اگه تا الان دو تا هسته ی مثال teacher رو پیدا نکردید، قبل از اینکه به خوندن ادامه بدید این کار و بکنید.
The teacher is criticized but is a brilliant mathematician.
People criticize the teacher but is a brilliant mathematician.
تغییر از معلوم به مجهول، فاعل جمله رو تغییر می ده. فعل های is criticized و criticize هر دو به فاعل های مربوط به خودشون برمی گردن، ولی is a brilliant mathematician فقط می تونه فعلِ teacher باشه. بنابرین فاعل جمله باید teacher باشه. از این دو جمله، فقط اونکه ساختار مجهول داره، می تونه درست باشه.
پیام اخلاقی داستان؟ ساختار مجهول کاملا مورد قبوله ولی استفاده از اون به ارتباطش با سایر بخش های جمله بستگی داره. اگه به یه دوراهی معلوم یا مجهول رسیدید، به ارتباط ساختار جمله با قسمت های دیگه ی جمله مثل فاعل-فعل، modifier ها و ضمیر ها دقت کنید.