می دونید برای صحبت از اجازه و داشتن الزام و تعهد چگونه باید از افعال کمکی (modal verbs) استفاده کرد؟ به این مثال ها توجه کنید تا متوجه بشید از افعال can، can’t، must، mustn’t، have to و don’t have to در چه شرایطی باید استفاده کنید.
| نقش افعال کمکی در دادن اجازه و انجام کاری |
| can, can't, must, mustn't, have to and don’t have |
You can put your shoes and coat over there. |
You can't leave your bike there. |
I must call the electrician and get that light fixed. |
You mustn't worry about me. I'll be fine. |
You have to have a licence to drive a car. |
You don't have to have a licence to cycle on the roads. |
به طور معمول از معنای افعال کمکی برای گرفتن اجازه یا نشان دادن التزام استفاده می کنیم. استفاده از فعل کمکی can برای اجازه گرفتن، همانطور که گفتیم فعل can در جملاتی استفاده می شود که به اجازه گرفتن ارتباط دارند
Permission |
can |
Can I sit here? |
You can use my car if you like. |
Can I make a suggestion? |
از فعل کمکی could هم مانند can برای اجازه گرفتن (نه اجازه دادن) استفاده می شود و در مقایسه با can فعل could رسمی تر است.
Permission |
could |
Could I ask you something? |
Could I interrupt? |
Could I borrow your pen for a moment, please? |
فعل may رسمی ترین حالت ممکن برای کسب اجازه و اجازه دادن است
Permission |
may |
May I see your passport, please? |
Customers may request a refund within a period of 30 days. |
These pages may be photocopied for classroom use. |
از افعال کمکی can’t و mustn’t در مواقعی استفاده می کنیم که صحبت از ممنوعیت و عدم اجازه باشد. زمانی از فعل can’t استفاده می کنیم که انجام کاری یا اتفاقی خلاف قانون است و قانون از پیش بوده و ما دخالتی در آن نداشته ایم.
Prohibition |
can’t |
What does this sign say? Oh, we can't park here. |
You can't take photos in the museum. They're really strict about it. |
Sorry, we can't sell knives to under-18s. |
از must not نیز برای مواردی استفاده می کنیم که مجاز نیستند و نمادهای عدم اجازه را در فضای های عمومی مشاهده می کنیم و توسط قانون تصویب شده اند.
Prohibition |
must not |
Visitors must not park in the staff car park. |
Baggage must not be left unattended. |
Guests must not make noise after 10 p.m. |
(Parent to child) You mustn't say things like that to your sister. |
(Teacher to student) You mustn't be late to class. |
I mustn't let that happen again. |
از افعال have to و must در مواردی استفاده می کنیم که درباره ی الزام و اجبار صحبت می شود و تفاوت بسیار کمی میان این دو فعل است. فعل have to نشان می دهد که اجبار از سمت صحبت کننده نمی آید و از قبل مشخص شده است.
Obligation |
have to |
We have to wear a uniform when we're working in reception. |
(Student to teacher) When do we have to hand in our homework? |
Al has to work tomorrow so he can't come. |
We sometimes call this 'external obligation'. |
فعل must اجبار بسیار محکم و قوی را نشان می دهد و به طور معمول از سمت صحبت کننده یا نیرویی که قدرت دارد می آید
Obligation |
must |
I must phone my dad. It's his birthday today. |
(Teacher to student) You must hand in your homework on Tuesday or you will lose ten per cent of your mark. |
(Sign on a plane) Seat belts must be worn by all passengers. |
Note that we don't use must to express obligation in the past. We use have to instead. |
I had to pay £85 to renew my passport last week. |
از فعل کمکی don’t have to در مواقعی استفاده می کنیم که اجباری وجود ندارد، اگر بخواهید می توانید کاری را انجام دهید، اما اجباری در آن نیست.
no Obligation |
don't have to |
You don't have to wear a tie in our office but some people like to dress more formally. |
You don't have to go to the bank to do a transfer. You can do it online. |
You don't have to come with me, honestly. I'll be fine! |