قواعد گرامری زبان به ما نمیگویند که چه بگوییم. بلکه این قواعد گرامری زبان به ما میگویند که چطور به درستی در قالب ساختاری زبان پاسخ دهیم. بنابراین استفاده از یک زبان، تا حد زیادی، یک فعالیت روانی است که در آن پاسخ های گوینده نه تنها به دانش ساختار بلکه به دانش رویدادهای یک موقعیت و احساسات گوینده نسبت به آن رویداد ها بستگی دارد.