هنگام آماده کردن اظهارات شخصی که به اطلاعات مهمی درباره‌ی پیشرفت شغلی نیاز داره، خیلی از متقاضیان دوست دارن درباره‌ی مهارت‌هاشون به ترتیب زمانی صحبت کنن. اگرچه سادگی این روش اون رو جذاب میکنه، ما شما رو تشویق می‌کنیم تا جایگزینی برای نشان دادن تازه‌ترین و بالقوه‌ترین مهارت‌هاتون پیدا کنین. با انتخاب این رویکرد جایگزین، می‌تونین تمرکز خواننده‌ی خود رو سریع‌تر جلب و خطر گم شدن در میان متقاضیان مشابه خودتون رو کاهش بدین.
یک تحلیل‌گر نرم‌افزاری رو در نظر بگیرین که الان مدیر پروژه‌ایه که بودجه‌ای رو مدیریت و تیمی از 20 برنامه‌نویس رو هدایت میکنه و در عین حال یک تحلیل‌گر سرمایه‌گذاری در بانک رو در نظر بگیرین که الان سه ساله توی یک شرکت کار میکنه و برای کار مستقیم با یک CFO به خارج از کشور فرستاده شده:
مدیر پروژه:
Chronological: “Joining ABC Technology as a software programmer, I…”
Reverse: “Scrutinizing my plan one last time, I waited to present my team’s $3.7M proposal to our client…”
تحلیل‌گر سرمایه‌گذاری در بانک:
Chronological: “As an investment banking analyst at Deutsche Bank, I started…”
Reverse: “Arriving in Taipei, I was admittedly nervous to finally meet the CFO of XYZ Co. and lead my firm’s due diligence process…”
در این مثال‌ها، متقاضیان بلافاصله توانایی‌های برجسته‌شون رو عرضه می‌کنن و خواننده رو به هیجان داستان‌هاشون پرتاب می‌کنن. اگرچه این نوع مقدمه‌ی معکوس 'All Purpose' نیست، می‌تونه یه گزینه‌ی محتمل تو خیلی از موقعیت‌ها باشه. تو انتخاب این رویکرد، متقاضی باید بتونه به‌راحتی بعدها تو اون Essay به لحظات اولیه‌ی شغلش برگرده- وظیفه‌ای که به خلاقیت و مهارت نیاز داره.
وظیفه‌‌ی دیگه‌ای که به مهارت نیاز داره، مشخص کردن زمان استفاده از وجه معلومه. بسیاری از نویسندگان از وجه مجهول تو Essaysهاشون استفاده می‌کنن اما نویسندگان ماهر می‌دونن که باید به‌ندرت از وجه مجهول استفاده کنن.
وجه مجهول فعل رو تو مکان 'اشتباهی' در جمله قرار میده و در نتیجه، 'کُنش' رو از جمله میگیره. تو جملات مجهول، فاعل به جای اینکه عملی انجام بده، عملی بر روی اون انجام میشه. جملات مجهول نوعاً از عبارت‌هایی همچون 'was' یا 'has been' استفاده می‌کنن. مثل جملات زیر:
'It was determined,'
'The project has been completed,'
این جمله‌ی مجهول رو هم در نظر بگیرین:
“The marathon was run despite my injury.”
تو این جمله، از ارزش فعل (یا عمل) کاسته میشه چون نویسنده میگه: “The marathon was run”. روش بهتر توصیف این عمل استفاده از وجه معلومه:
“I ran the marathon despite my injury.”
دو مثال دیگه از تفاوت جملات معلوم و مجهول از این قراره:
مجهول: “The contract was awarded to us.”
معلوم: “We won the contract.”
مجهول: “It was decided that I would be in charge of the project.”
معلوم: “My boss selected me to be in charge of the project.”
به یاد داشته باشین شما محور و سوژه‌ی Essays تون هستین. بهترین روش برای گفتن داستان‌تون و توضیح توانایی‌ها و مهارت‌هاتون اطمینان از این موضوعه که شما کاتالیزگر داستان‌هایی هستین که میگین. استفاده از وجه معلوم این اطمینان رو بوجود میاره که کمیته‌های پذیرش شما رو به‌عنوان شخص فعالی ببینن که باعث انجام شدن کارها میشین.