سلیم دانشجوی آیلتس بود و دکتری بود اهل سوریه. مدت زیادی بود که در انگلستان زندگی میکرد و در SPEAKING انگلیسی ماهر بود. او مدتی رو تو مدارس انگلستان گذارانده بود و در نتیجه مهارت های انگلیسی نسبتا خوبی داشت.
وقتی من سلیم رو دیدم در شرف شرکت کردن توآزمون آیلتس برای بار دوم بود و نگران ریدینگ آیلتس بود و فقط میخواست یک مروری روی بعضی از تکنیک ها داشته باشه.اون خیلی از امتحان اطمینان داشت و ادعا میکرد که فقط ریدینگ مشکل ساز خواهد بود.
این موضوع خیلی غیرعادی بود، ازاونجایی که بیشتر افراد مایلند که بخش رایتینگ رو بررسی کنند. من ازش یه نمونه رایتینگ درخواست کردم اما هیچی با خودش به جلسه نیاورد و میگفت که در اون زمینه خوب هستش. اون بدنبال نمره میانگین 7 بود.
من این رو درست نمیدونم که فقط روی یه قسمت از امتحان آیلتس کار بشه، مگه اینکه دانشجو در تمامی بخش های دیگه نمرات خوبی گرفته باشه و از اونجایی که هیچ یک از مهارت های آیلتس جدا ازهم نیستن، به این شکل که ریدینگ و لیسنینگ رو رایتینگ و اسپیکینگ تاثیر بذاره، لازم میدونم که از هماهنگی بین مهارت ها اطلاع داشته باشین. با انجام این بررسی ها، میشه از نتیجه نهایی تمامی بخش ها بیشتر اطمینان داشت.من از اینکه سلیم داشت تمام تمرکزش رو روی یک بخش میگذاشت، وقتی که نمرات قبلیش زیاد بالا نبود، کمی نگران بودم.
به من گفته بود که قادر هست نمره بالایی در بخش های SPEAKING و LISTENING آیلتس بگیره و اگه میتونست تواناییش رو توREADING آیلتس بهتر کنه اون وقت رایتینگ هم دیگه مشکلی نخواهد بود. این حرکت برای او منطقی به نظر میرسید، اما از جانب من که یک مربی آیلتس هستم، همه ی بخش ها میبایست در یک زمان و بایکدیگر کار بشن. در آخر، ما بر اختلاف نظرمون به توافق رسیدیم و جلسات را فقط مبتنی بر ریدینگ آیلتس گذروندیم. من یه جورایی این حس را از اون گرفتم که نمیخواست دیگه در جلسه هامون حاضر بشه و اومدنش فقط بخاطره توصیه دوستانی بود که اون رو وادار کرده بودن.
پس از پایان جلساتمون من برای او آرزوی موفقیت کردم و ازش خواستم که من رو از نتایج مطلع کنه، اما هیچ خبری دیگه از سلیم نشد.
چندماه بعد سلیم تماس گرفت و خواست که همدیگه رو ببینیم. مشخص بود که اون نتونسته نمره مطلوبش رو بگیره و علت اصلی ناکامیش تو رایتینگ ایلتس بوده. به من گفت که قبول داره که کمی زیادی اعتماد به نفس داشته ( حتی طبق گفته خودش، کمی هم مغرور) و حالا متوجه شده که نیاز داره تا بیشتر طبق قواعد پیش بره و فقط به فکر نمره نباشه. این مطلب که شما بخواید فقط به یکی دوتا نمره اتکا کنین، کار خطرناکی هست و همچنین خلاف منظور کلی آیلتس که میخواد شما رو از نظر آمادگی برای کار و یا تحصیلی که هدف شماس بسنجد. این کاراشتباهه که بخواید فقط یک نمره قبولی از آیلتس بگیرید و متعاقبش کار یا تحصیل خود را به خطر بیاندازین، فقط به این خاطر که زبان انگلیسی تون در بهترین حالت نیست!!
من با دکترهای زیادی حتی بعد از تکمیل مهارت های زبانی شون کار کردم، به این خاطر که آن ها با زبان انگلیسی رایج در بیمارستان هنوز مشکل داشتند. قبولی در آزمون آیلتس فقط ابتدای راه محسوب میشه و مخصوصا در حوزه ی پزشکی مکالمات انگلیسی بسیاری وجود دارد که موجب یکسری سؤتفاهم ها میتونن بشن.
دیداردوم با سلیم:
وقتیکه برای بار دوم همدیگه رو ملاقات کردیم تصمیم گرفتیم که یه شیوه ی کامل تری رو بکار گرفته و به همه بخش های آیلتس ودانش عمومی زبان توجه کنیم. همانطور که پیشتر گفته بودم،اسپیکینگ سلیم بسیار ماهرانه و با اعتماد به نفس بود، اما اون در رایتینگ TASK 1 آیلتس تسلط کافی نداشت و بیشتر تمایل به صحبت کردن به سبک خودمانی داشت، که استفاده از آن همیشه درهر نوع مکالمه ای مناسب نیست. این ایرادات برای اسپیکینگ و رایتینگش مشکل ساز بود.
برنامه ی درسی:
این شیوه ای است که من اغلب در کلاس های حضوری و آنلاین بکار میگیرم.
کارهفته شامل تمرینات آیلتس و همچنین زبان عمومی (بمنظور اصلاح دایرۀ لغات، تسلط، قواعد گرامری وغیره..) میشد، که من به سلیم به عنوان تکلیف خانه میدادم و اون هر هفته، به بهترین شکل ممکن در حد نمره 7، رایتینگهای بخش 1 و2 رو تحویل میداد. و ما هم یکبار درهفته حضوری به مدت 2 ساعت (آنلاین معمولا 1 ساعت)، بمنظور چک کردن رایتینگها و انجام تمرین های speaking و reading و listening، همدیگه رو ملاقات میکردیم.
این شیوه به خوبی کار کرد. ما تمامی بخش های ایلتس رو پوشش دادیم، بنابراین همه چی در حد نمره 7 آیلتس بود. ما انعطاف پذیری سلیم را در انتخاب زبان رسمی و غیررسمی تقویت کردیم و اون دیگه با این موضوع احساس راحتی میکرد. توانایی ریدینگش بهتر و بهتر شد و رایتینگش دیگه فقط به شانس متکی نبود. اون قادر به استفاده از زبان رسمی(فرمال) بود ودرهر بحث غیرعادی ای هم با اعتماد به نفس شرکت میکرد...
بعد از یک ماه دوباره آزمون آیلتس رو داد و نمره 7 گرفت. اون نه تنها تونسته بود آزمون رو بطور کامل با موفقیت قبول شه، بلکه همچنین زبانش رو به حدی تقویت کرده بود که میدونست وقتی به بیمارستان بره دیگه هیچ مشکل و سختی ای نخواهد داشت و میتونه با هرموقعیتی کنار بیاید.
من سلیم رو حدود یکسال بعدتر تو خیابان ملاقات کردم. او در حال کار کردن در بیمارستان بود و حس خوبی نسبت به شغل و زندگیش داشت. اون بهمراه گروهی از دوستاش بود که بعضی از اونا هم داشتند برای آزمون آیلتس آماده میشدن. با من احوالپرسی کرد و تشکر کرد و به دوستاش گفت که: مغرور نباشین، به گفته های مربیتون گوش بدین که این بهترین راه برای گرفتن یک نمره ی خوب آیلتس هست.'