در مسیر حرفهای خود، شما مقالات زیادی خواهید نوشت. برخی از این مقالات را مینویسید تا خوانندگان خود را در مورد یک موضوع خاص آگاه کنید و برخی دیگر را برای تجزیه و تحلیل یک ایده به رشتهی تحریر درمیآورید. برخی بهنفع یا علیه یک ایدهی خاص استدلال میکنند و برخی دیگر خواننده را متقاعد میسازند که اقدامی انجام دهد. نویسندگان برای رسیدن به هر یک از این اهداف، از راهبردهای مختلفی استفاده میکنند و یکی از راهبردهایی که برای آگاهی دادن به خوانندهی خود بهکار میبرند، نوشتن مقالهی علت و معلولی cause and effect است.
همانطور که از نام آن پیداست، یک مقالهی علت و معلولی توضیح میدهد که چگونه دلایل و علتهای خاص منجر به نتایج خاص میشود. دانستن چگونگی نوشتن یک مقالهی علت و معلولی خوب برای دانشجویان تمام رشتههای تحصیلی مهم است.
مقالهی علت و معلولی cause and effect، نوعی مقالهی توضیحی است که موضوع خود را با بحث در مورد علت و پیامدهای یک موضوع خاص توضیح میدهد. برای مثال، یک مقالهی علت و معلولی در مورد نقش جنگلزدایی در تغییرات آب و هوایی ممکن است چند مورد از علل خاص جنگلزدایی همچون نیاز به چوب و پاکسازی زمین برای چرای مراتع را مورد بحث قرار دهد و سپس توضیح دهد که چگونه این علل موجب تغییرات آب و هوایی میشود.
همچون انواع مقالههای توضیحی، هدف مقالهی علت و معلولی، آگاهی دادن به خواننده است. بهعنوان یک نویسندهی مقالهی توضیحی، خود را بهعنوان توضیحدهندهی آگاهی در نظر بگیرید که به خوانندگان خود اطلاعات لازم برای تفکر انتقادی در مورد یک موضوع خاص و رسیدن به نتایج را میدهد. هدف شما متقاعد کردن، بحث کردن، یا سرگرم ساختن خواننده نیست- اگرچه مواردی وجود دارد که نویسندگان مقالات استدلالی و متقاعدکننده از ساختار علت و معلولی در نوشتهی خود استفاده میکنند. همچنین میتوان با استفاده از فُرمت علت و معلول، یک مقالهی خلاقانه نوشت. با این حال، در قلمرو مقالهنویسی دانشگاهی، یک مقالهی علت و معلولی، یک نوشتهی توضیحی محسوب میشود.
مقالههای علت و معلولی مشابه دیگر انواع مقالههای توضیحی هستند، چون حقایق را در قالبی واضح و منطقی ارائه کرده، از لحن عینی و تحلیلی استفاده میکنند و از زبان متکلف و تحریککننده دوری میجویند. این تفاوت آنها با مقالات استدلالی، متقاعدکننده و توصیفی است. شما ممکن است از وجه مجهول در مقالههای علت و معلولی بیشتر از سایر انواع مقالهها استفاده کنید، بهخصوص در مقالههای علت و معلولی که برای دورههای علمی خود مینویسید.
از نظر ساختاری، مقالهی علت و معلولی مشابه انواع دیگر مقالههاست. با یک پاراگراف مقدمه شروع میشود که در آن، خوانندهی خود را جذب میکنید، ایده و تز خود را بیان میکنید و یک پیشنمایش سریع از نکاتی که برای حمایت از ایدهی خود بیان خواهید کرد، ارائه میدهید.
پس از مقدمه، هر نکتهای که از ایدهی شما پشتیبانی میکند، بخش مخصوص به خود را دارد. بسته به اینکه چقدر اطلاعات باید منتقل کنید و اینکه مقالهی شما باید از چند کلمه یا صفحه تشکیل شود، هر بخش میتواند یک یا چند پاراگراف داشته باشد. چند روش مختلف برای سازماندهی پاراگرافهای متن مقالهی شما وجود دارد. شما میتوانید هر علت را بخش به بخش مورد بحث قرار داده و سپس هر معلول را پس از آن مورد بررسی قرار دهید (اگر فقط یک معلول وجود دارد، فقط از یک بخش استفاده کنید). از طرف دیگر، اگر یک جفت علت و معلول وجود دارد، میتوانید هر کدام را جداگانه مورد بحث قرار دهید و به هر کدام بخش مخصوص به خود را بدهید.
بهترین ساختار برای مقالهی شما به چند عامل بستگی دارد:
الزامات نوشتن مقاله، اگر وجود داشته باشد
برای مثال، اگر مقالهی شما در مورد یک نتیجهی خاص با دلایل متعدد باشد، احتمالاً منطقیتر آن است که ابتدا دربارهی همهی علتها بحث کنید و سپس بخشی را در مورد نتیجهی مشترک آنها بنویسید. یا اگر هر علت و معلول از یکدیگر جدا هستند و شما نیاز به فضایی برای توضیح نحوهی انطباق آنها با تصویر بزرگتر دارید، انتخاب منطقی ممکن است این باشد که به هر علت و معلول بخش مخصوص به خود را بدهید و سپس آنها را در نتیجهگیری مقالهی خود با هم گره بزنید.
همچون سایر انواع نوشتههای دانشگاهی، منطقیترین ساختار معمولاً بهترین رویکرد است. اگر مطمئن نیستید که از چه ساختاری برای مقالهی خود استفاده کنید، از مربی خود راهنمایی بخواهید.
پس از نوشتن پاراگرافهای متن، نتیجهگیری مقالهی خود را بنویسید. این بخش پایانی، نکاتی را که در متن بیان کردید خلاصه میکند، بر ایدهی شما تاکید میکند و موضع مقالهی شما را به یک نتیجهی منطقی میرساند.
برای نوشتن یک مقالهی علت و معلولی، همان پروسهی نوشتنی را دنبال کنید که هنگام نوشتن دیگر مقالهها دنبال میکنید. با ایدهپردازی موضوع خود شروع کنید و هر ایدهای را که دارید، سوالاتی که میخواهید به آنها پاسخ دهید، ارتباطهایی که قصد دارید بین موضوعات گوناگون ایجاد کنید و حقایقی که میخواهید به آنها ارجاع دهید، یادداشت کنید.
پس از ایدهپردازی، یادداشت بردارید و طرح کلی نوشتهی خود را ایجاد کنید. بهیاد داشته باشید، طرح کلی مقالهی شما دستورالعملی است که باید هنگام نوشتن دنبال کنید، نه نسخهی نهایی که مقالهی شما باید از آن پیروی کند. هر بخش را بهصورت یک عنوان در طرح کلی خود فهرست کنید و در زیر آن، مواردی را که قصد دارید در آن بخش پوشش دهید بنویسید. طرح کلی، تجسم نهایی مقالهی شما و تعیین اینکه هر پاراگراف متن به طور منطقی باید در کجای این ساختار قرار بگیرد آسان میسازد.
وقتی طرح کلی شما تمام شد، وقت آن است که بنویسید! اما قبل از اینکه به اولین پیشنویس خود برسید، جملهی تز (Statement Thesis) خود را مشخص کنید، البته اگر قبلاً این کار را نکردهاید. جملهی تز، یک جملهی مختصر و آگاهیدهنده است که دقیقاً به خواننده میگوید که مقالهی شما در مورد چیست. این جمله در پاراگراف مقدمه میآید و هر پاراگراف متنی که در ادامه میآید،س باید از آن پشتیبانی کند.
با آماده شدن جملهی تز خود، پاراگرافهای متن خود را با استفاده از یادداشتهای ایدهپردازیتان بنویسید. بهیاد داشته باشید که چه نوع مقالهای مینویسید و پاراگرافهای اصلی را براساس آن طرحریزی کنید- اگر یک پاراگراف پشتیبان بهوضوح نشان نمیدهد که چگونه یک علت منجر به یک اثر خاص میشود، آن را بهگونهای تنظیم کنید که با این قالب مطابقت داشته باشد. بهیاد داشته باشید، شما تازه در اولین پیشنویس خود هستید و بعداً زمانی برای اصلاح متن وجود خواهد داشت.
پس از پایان نوشتن، در حالت ایدهآل، حدود 24 ساعت قبل از ویرایش آن وقت بگذارید. وقتی به عقب بازمیگردید و ویرایش میکنید، به چگونگی ارائهی هر علت و معلول دقت کنید و سوالات زیر را از خود بپرسید:
آیا این مقاله خوانندگان را به حال خود میگذارد تا خودشان نتیجهگیری کنند یا سعی میکند آنها را متقاعد سازد به موضع من روی بیاورند؟
با در نظر گرفتن پاسخ به این سوالات، مقالهی خود را بررسی کنید تا مطمئن شوید که محتوا به واضحترین و منطقیترین شکل ممکن ارائه میشود. در این مرحله، همچنین مطمئن شوید که لحن مقالهی شما مناسب است و هیچ غلط املایی یا گرامری فاحشی در آن وجود ندارد. وقتی مقالهی خود را تصحیح میکنید، دوباره این موارد را بررسی خواهید کرد. مرحلهی ویرایش در وهلهی اول برای بررسی محتوای مقالهتان است.
همانطور که در بالا ذکر کردیم، چند روش مختلف برای ساختار یک مقالهی علت و معلولی وجود دارد. یک طرح اینگونه است:
قالب بالا برای تمام مقالهها ایدهآل نیست. در برخی موارد، فُرمتی همچون زیر محتوا را واضحتر میسازد:
وقتی مقالهی خود را اصلاح میکنید، با خیال راحت این فُرمتها را بررسی کنید و ببینید کدامیک برای اطلاعاتی که در مورد آن مینویسید منطقیتر است. شما احتمالاً از هر یک از این قالبها در مقالات گوناگون بسته به محتوای خاص آنها استفاده خواهید کرد.
مقالهی علت و معلولی، یک مقالهی توضیحی است که روابط بین شرایط خاص و پیامدهای آنها را غالباً در ارتباط با یک عنوان بزرگ توضیح میدهد. این شرایط بهعنوان 'علت' و پیامدهای آنها بهعنوان 'معلول' شناخته میشوند.
هدف یک مقالهی علت و معلولی، آموزش خواننده در مورد چگونگی ارتباط علتهای خاص با پیامدهای خاص است.
چند ساختار مختلف برای یک مقالهی علت و معلولی وجود دارد که دو مورد از رایجترین آنها از این قرار است:
و
این مقاله تنها به مرور برخی از مباحث کلیدی آزمون آیلتس پرداخته است، در حالی که در کلاس آیلتس زنگنه شما با تمرکز بر روی نقاط ضعف خود، به شیوهای حرفهای برای آمادگی آزمون تلاش خواهید کرد.