خیلی از نیتیو ها به هدف مهاجرت در آیلتس شرکت می کنن. رایتینگ نیتیو ها دقیقا با همون معیارهایی سنجیده می شه که رایتینگ غیر نیتیوها، و این به این دلیله که همه ی نیتیو ها لزوما سطح سواد یکسانی ندارن. خیلی از افرادی که شغل های حرفه ای هم دارن، به ندرت در زندگی روزمره شون چیزی می نویسن. در واقع خیلی ها ممکنه اصلا از دبیرستان به بعد متن رسمی ای ننوشته باشن، شاید حتی اون موقع هم برای گرفتن نمره ی خوبی در زبان انگلیسی همیشه در تقلا بوده باشن.
نیتیوهایی که تحصیلات بالایی دارن ممکنه که تصور کنن که ممتحن متوجه این می شه و بر اساس این بهشون نمره می ده. شاید هم فکر بکنن که برای این آزمون نیاز به مطالعه ندارن. اما با این حال، آیلتس آزمون رسمی ایه و مثل آزمونهای دیگه، اگه می خواید در اون موفق بشید باید بدونید که شامل چه چیزهایی می شه و نمره دهی در اون به چه شکل انجام می شه. معیارهایی که برای نمره دهی وجود داردن به طور یکسانی برای همه اعمال می شن، چه نیتیو باشن چه غیر نیتیو.
این نمونه جواب از کتاب کمبریج 8 این مسئله رو نشون می ده. اول به سوال و بعد به جوابش نگاه کنید و بعد سعی کنید دو ایرادش رو پیدا کنید.
احتمالا می تونید تشخیص بدید که دو ایراد وجود داره:
- پاراگراف بندی ای در کار نیس
- آزمون دهنده نصف سوال رو نادیده گرفته
با این وجود، زبانی که استفاده شده خیلی طبیعی و تقریبا بدون اشکاله که معلوم می شه توسط یه نیتیو نوشته شده.
ممتحن به این پاسخ نمره ی 7 داده.
نمره ی لغت و گرامر کاملا مشخصه که 9 هستن. مسئله ی اصلی، task response (اینکه آزمون دهنده نیمی از سوال رو نادیده گرفته) و coherence و cohesion (عدم وجود پاراگراف بندی) هستن. این دو مسئله قطعا تاثیر معناداری روی نمره ی اوِرال گذاشتن. برای کمک به فهم بهتر این مسئله، من متن رو با توجه به ایده های اصلی ش به پاراگراف های جداگانه تقسیم کردم:
وقتی پاسخ رو اینطوری تقسیم بندی می کنیم، مشخص می شه که یک سری از ایده ها به اندازه ی بقیه به طور کامل پرورانده نشده (نمره 6 از task response). در task response ارجاع به task و ارجاع به سوال به معنی اینه که همه ی قسمت های task و همه ی قسمت های سوال پوشش داده بشه. ما نمی تونیم عناصر بند8 یا 9 رو در این پاسخ ببینیم به خاطر اینکه نیمی از سوال و نیمی از task حذف شده. بند7 هم نیازمنده اینه که کل task انجام شده باشه. در واقع از لحاظ task response ، این پاسخ نمره ی 5 می گیره. بعضی ها ممکنه بگن که این رایتینگ ایده هایی توش هست که به طور کامل پرورانده شده (fully extended) و به خوبی ساپورت شده (well supported) که اینها ویژگی بند 9 هستن، اما از اونجا که این کار برای همه ی قسمت های سوال انجام نشده، ویژگی های بند 5 غلبه دارن ( 'فقط بخش هایی از task را مطرح می کند و ساختار پاراگراف ها نامناسب است' ).
به همین ترتیب، در مورد coherence و cohesion هم می بینیم که ساختار پاراگراف ها منطقی نیست (از قسمت local travel می پره به قسمت international holidays و بعد دوباره برمیگرده به قسمت local travel) که ویژگی بند6 در مورد coherence و cohesion هست. بنابرین اون ترتیب منطقی که در مورد بند8 بهش اشاره شد، و همچنین پیش رفتن منطقی پارگراف که ویژگی بند7 هست ، اینجا دیده نمی شه. اینجا نمی بینیم که پاراگراف به شکلی منطقی پیش رفته باشه و همچنین ایده ی اصلی ای مختص به برای هر پاراگراف وجود نداره. در واقع خود من مجبور بودم با تلاش زیادی مشخص بکنم که ایده های اصلی کدوم ها هستن. علی رغم اینکه از cohesive devices استفاده شده و ایده ها انسجام دارن، باز هم این پاسخ ویژگی های بند5 و 6 رو داره. با این وجود، ویژگی های بند5 اینجا صدق میکنه: 'ممکن است پیش رَوی کلی دچار نقص باشد' و ' ممکن است پاراگراف بندی وجود نداشته باشد'.
بنابرین، علی رغم اینکه لغت و گرامر در بند9 قرار میگیرن، coherence و cohesion و task response به طور گیج کننده ای ترکیبی از بند5 و 6 رو نشون می دن که ویژگی های بند 5 غالبه. در نتیجه، نمره ی اوِرال، بند7 هست، در عین حالی که می تونست به راحتی بند9 باشه اگر آزمون دهنده به همه ی قسمت های سوال جواب داده بود، پاسخش طرح مشخصی داشت و ایده ها به صورت تاثیرگذاری سازماندهی شده بودن.