امتحان ریدینگ آیلتس دارای 3 بخش و 40 سواله. شما 60 دقیقه برای جواب دادن به سوالا و انتقال جوابهاتون به برگهی امتحان وقت دارین. داوطلبای سطح بالای IELTS میتونن این کار رو در محدودهی زمانی مشخصشده انجام بدن و ممکنه چند اشتباه هم داشته باشن، در حالیکه داوطلبای سطح پایین دچار مشکل میشن. تفاوت تو مهارتهای زبانی و ریدینگه. پس، همانطور که خواهیم دید، محدودهی زمانی نقش مهمی تو امتحان بازی میکنه، چون شما رو مجبور میکنه درست متن رو بخونین و از مجموعهای از مهارتهای ریدینگ استفاده کنین.
شما باید به 40 سوال جواب بدین و در عرض 60 دقیقه، جوابهاتون رو به صفحهی دیگهای منتقل کنین. فقط برگهی جواب شما نمرهگذاری میشه. برای بهبود زمان و نمرهتون، مهارتهای ریدینگ و وکبتون رو تقویت کنین.
برای جواب دادن به این سوال، باید به یاد داشته باشیم که هدف آزمون آیلتس فهمیدن اینه که آیا شما مهارتهای مورد نیاز برای مطالعهی آکادمیک، آموزشهای مرتبط با کار یا بهعنوان بخشی از حرفهتون رو دارین یا نه. پس بیایید با بررسی یک مثال از زندگی حقیقی شروع کنیم.
در چند سال گذشته، چندین نفر از خواهرزادهها و برادرزادههای من مدارک دانشگاهیشون رو تو رشتههای گوناگونی مثل دندانپزشکی، تجارت، مهندسی و مُد گرفتن، اما همهشون توی یه چیز مشترک بودن: نوشتن پایاننامه. پایاننامه شامل نوشتن سوال، انجام تحقیقات و رسیدن به یه نتیجهای میشد که به اون سوال جواب میداد.
یکی از خواهرزادههای من بر روی کارایی یک درمان خاص برای بیماری لثه، بررسیهای بالینی انجام داد. قبل از شروع تحقیقاتش، او واژههای اصلی و مترادفهای رایج برای اون واژهها رو مشخص کرد. این کار به کاهش کارهای تحقیقاتیاش کمک کرد. با این حال، تحقیقات اولیهی او منجر به درست کردن فهرستی از بیش از 800 مرجع ممکن شد. است. مشخصه که هیچکس زمان کافی برای خوندن این تعداد مرجع رو نداره. علاوه بر این، او فهمید تعداد زیادی از این مرجعها خیلی با موضوع اصلی مرتبط نیستن و تلاش برای جمعآوری اونها، هدر دادن زمانش بوده.
برای کار کردن درست و تموم کردن پایاننامهاش تو ضربالاجل تعیینشده، خواهرزادهی من باید از مهارتهای اصلی ریدینگ آیلتس استفاده میکرد. او مجبور شد بهسرعت عناوین رو بخونه و هر عنوانی که تکراری بود یا مفید نبود رو حذف کنه که در نهایت، 65 عنوان مطالعاتی باقی موند. بعد، باید عنوانهای مطالعاتی باقیمانده رو Skim میکرد تا ببینه آیا واقعاً به سوال خاص او مرتبط میشه یا نه. این باعث شد 6 عنوان مطالعاتی باقی بمونه. بعد او این 6 عنوان رو با دقت خوند تا به یه نتیجه برسه و به سوالش جواب بده. ما میتونیم همین فرایند رو تو زندگی حرفهای خودمون هم ببینیم، جاییکه یک کارمند ممکنه مجبور باشه تحقیقاتی برای یه جلسه یا کنفرانس مهم انجام بده. امتحان ریدینگ آیلتس از چنین فرایندی پیروی میکنه.
همونطور که خواهیم دید، هرچی بیشتر تو متنها با زبان آشنا بشین، سریعتر میتونین هر گام رو انجام بدین و در نتیجه نمره ی بهتری در ریدینگ آیلتس بگیرید.
برای خوندن درست، باید بتونین Scan و Skim کنین. تو آموزش زبان، Scan کردن بهمعنی حرکت سریع چشمها بر روی یه متن برای پیدا کردن یه نکتهی مهم مثل یه کلمه یا عدده. یه مثال از Scan کردن، پیدا کردن یه شماره تلفن توی یه وبپیچه. وقتی Scan میکنیم، تکتک کلمات رو نمیخونیم، چشمهامون فقط بهدنبال جزئیاته و تلاش میکنه بهسرعت جزئیات رو توی یه تصویر یا عکس شناسایی کنه.
Skim کردن بهمعنی خوندن سریع یه متن برای گرفتن یه ایدهی کلی از اونه. بههنگام Skim کردن، چشماتون آرومتر روی متن حرکت میکنه و به کلمات و عبارتهای مهم توجه میکنه، اما برای خوندن دقیق مکث نمیکنه. بنابراین، بعد از Skim کردن متن، شما نمیتونین به سوالای خاصی پاسخ بدین، شما فقط میتونین یه دیدگاه کلی از متن بدست بیارین.
به یاد داشته باشین، این امتحان ریدینگه، پس تمرکز اصلیتون همیشه باید روی ریدینگ باشه. تو شروع هر بخش، به شما توصیه میکنم بهسرعت به سوالا یه نگاهی بندازین تا حس کنجکاویتون برآورده بشه و بعد کل متن رو تو کمتر از 3 دقیقه Skim کنین. عنوان، عنوان فرعی و هر پاورقی رو بخونین.
محتوای مقاله فقط یکی از موضوعات آموزشی است که در کلاس آیلتس زنگنه مطرح میشود. در این کلاسها، تکنیکها و استراتژیهای بیشتری تدریس میشود که برای موفقیت در آزمون آیلتس ضروری است.