تمام بخشهای آزمون Speaking آیلتس از شما میخوان تا کمی متفاوت صحبت کنین. این یعنی هر بخش میتونه مشکلات خودش رو داشته باشه و آماده کردن تکنیکها و استراتژیهای گوناگون برای هر بخش منطقی به نظر میرسه. در این پُست دربارهی چند مشکل شایع و چگونگی حل کردن اونا صحبت میکنیم.
بخش 1- گسترده کردن جوابها
در این بخش از امتحان، شایعترین مشکل چگونگی گسترده کردن جوابهاتونه. شما حدود 12 سوال رو باید در عرض 4 دقیقه جواب بدین، پس نباید جوابای خیلی طولانی بدین اما باید تلاش کنید جوابهاتون رو کمی گسترش بدین.
چند روش برای بسط دادن یک جواب وجود داره اما بهترین روش، جواب دادن مستقیم به سوال و سپس توضیح اون جواب در چند جملهی کوتاهه. طبیعتاً بهتره ساختار جوابتون ساده باشه، مثل این جمله:
Here is what I think - this is why I think it - and this is an example
یک روش برای رسیدن به این هدف، استفاده از زبان ارتباطی (connecting language) سادهاس- زبان ارتباطی زبانیه که ما بیشتر تو گفتارمون استفاده میکنیم. اینا کلماتی هستن که شما باید بیشتر استفاده کنین و در مقابلشون چگونگی استفاده از اونا بیان شده.
- because- با دلیل چیزی رو توضیح میده
- for example- مثالی رو به حرفاتون اضافه میکنه
- but- یک ایدهی متفاوت رو به حرفاتون اضافه میکنه
- so- دربارهی پیامدها و نتایج صحبت میکنه
- and- ایدهی مشابه دیگهای رو به حرفاتون اضافه میکنه.
مثال:
How often do you use a computer?
Actually not that much. [ابتدا جواب کوتاه بدید]. That’s because I mostly use my smart phone to send mails and check things online. It’s much easier to carry a phone around than a computer and so I only ever really use my computer now for writing documents and word processing.
روش موجود دیگه مقایسه کردنه. این روش زمانی موثره که از شما سوالاتی دربارهی عادتهاتون یا کارایی که مردم کشورتون انجام میدن، پرسیده میشه- هر دو نوع این سوالات خیلی شایع هستن.
در این نوع سوالات، شما یک جواب نمیدین بلکه دو جواب کوتاه میدین که طبیعتاً توسط but به هم متصل میشن. چند کلمهای که میتونن بهتون کمک کنن، اینا هستن:
Sometimes
quite often
from time to time
mostly
some people
most people
مثال:
What type of music is popular in your country?
I suppose different kinds of music are popular with different people [ابتدا جواب کوتاه بدین].
بخش 2- Speaking ایلتس به مدت 2 دقیقه
مشکل شایع تو اینجا صحبت کردن بهمدت 2 دقیقهاس. مهمه که شما به خاطر فقدان روان بودن نمره از دست ندین. برای این مشکل، دو راهحل وجود داره. بخش نخست یادگیری چگونگی استفاده از زمان آمادگی یک دقیقهاس.
نوعاً بهترین کاری که باید تو زمان آمادگیتون انجام بدین، فکر نکردن به کلمات- کاری که خیلیها انجام میدن و تمرکز بر روی ایدههاس. مشکل فکر کردن به کلمات اینه که شما احتمالاً نمیتونید کلمات زیادی رو در عرض یک دقیقه تو ذهنتون پیدا کنید و کلماتی هم که تو ذهنتون پدیدار میشن، احتمالاً خیلی به دردتون نمیخورن. فکر کردن به ایدهها بهتر جواب میده چون به شما چیزهای بیشتری برای صحبت کردن میده.
برای رسیدن به این هدف، شما باید در زمان آمادگیتون یادداشتهایی بردارین که بتونین از اون استفاده کنین. بهترین کاری که میشه انجام داد، نوشتن چند کلمه دربارهی سوال پرسیده شده از شماست:
مثال:
- دربارهی مسافرتی که اخیراً داشتین، صحبت کنید. شما باید بگین:
- به کجا رفتین
- از چه وسیلهی حمل و نقلی استفاده کردین
- با چه کسی به سفر رفتین
- چرا اون سفر خاطرهانگیز بوده
- یادداشتها
- کمبریج-سال پیش-مصاحبهی شغلی
- با ماشین-قطار
- با پِت- بهترین دوستم-15 ساله
این یادداشتها به شما اجازه میدن جزئیاتی دربارهی سوالی که از شما پرسیده شده اضافه کنید، هزینههای مسافرت با قطار و ماشین رو با هم مقایسه کنید و دربارهی دوستتون صحبت کنید. حالا چیزهای زیادی برای گفتن وجود داره.
راهحل دوم استفاده از Cue Card هست که به شما کمک میکنه حرفاتون رو سازماندهی کنید. آسونتر اونه که سعی کنید دربارهی هر عنوان تو اون کارت جداگانه بهمدت 30 ثانیه صحبت کنید یا یک جواب بلند بدین. این کار به شما اجازه میده تا صحبتتون رو به بخشهایی تقسیم کنین و در هنگام صحبت کردن به شما مکثهای طبیعی میده.
بخش 3-فکر کردن و صحبت کردن
در بخش آخر آزمون Speaking ایلتس، به شما سوالات سختتر Speaking داده میشه. مشکل این بخش اینه که برخلاف بخش 1 که سوالات خیلی صریح بودن، در سوالات این بخش شما به کمی تفکر نیاز دارین اما باید سریع شروع به صحبت کنید.
یک راهحل برای این مشکل یادگیری برای بحث دربارهی اون سوال و عدم تلاش برای جواب دادن سریع به اون و سازمان و نظم دادن به جوابتونه. این یه جورایی برعکس بخش 1 هستش. چند استراتژی متفاوت برای انجام این کار وجود داره اما این روش رو در نظر بگیرین. شما با گفتن اینکه جواب رو نمیدونین شروع میکنید و بعد دلیلش رو توضیح میدین و دربارهی ایدههای گوناگون و محتمل بحث میکنین و در انتها نتیجهگیری میکنید. مهم نیست که بگین 'نمیدونم'، چون نمره به نوع استفادهی شما از زبان تعلق میگیره، نه ایدهها و نظراتتون.
F-E-A-R
- F- تمرکز بر سوال با rephrase کردن اون به کلمات خودتون
- E- توضیح دادن اینکه چرا اون سوال برای شما سخته
- A- تحلیل جوابهای محتمل
- R- تکرار ایدهی اصلی
مثال:
Is it better to get the news online or from conventional newspapers?
I’m not sure which is the best way to get the news [بر روی سوال تمرکز کنید]. It’s tough question for me to answer because I don’t actually read the news that often [توضیح بدین چرا سوال سخته]. I suppose it could be better to read the news online because it’s cheaper to use the net than buy a paper. But then again not everyone has internet access and I suppose some people find it more convenient to have a paper they can carry around everywhere. [جوابهای محتمل رو تحلیل کنید]. So to answer your question I don’t really know which is the solution as they both have their own advantages. [ایدهی اصلی رو تکرار کنید]